Als gisteren mijn slechte uistlag en vorm een referentie waren voor het nederlands elftal had ik meteen al kunnen voorspellen dat ze zouden verliezen. Jammer ze hadden Het zeker verdiend om te winnen!
Gisteren stonden net als vorig jaar maar 25 renners aan de start op het mooiste en meest selectieve parcours van de ecw competitie. Een ronde van 20 km met in totaal 80 km te rijden.
iedereen had last van de warmte en hoewel ik er altijd echt goed tegen bestand ben was ik al aan het zweten met het antrekken van mijn fietskleding.
Eenmaal vertrokken ging de groep rustig van start en na 10 km kwamen de eerste aanvallen. al snel werd duidelijk dat niemand wilde rijden en ik voelde al gauw dat ik de benen niet had om alleen voorop te rijden. Toch probeerde ik het maar en een signaleur stuurde me de verkeerde kant uit. Ik wist zelf ook niet waarheen omdat het parcours in aanloop naar de finish toe compleet veranderd was en door de knullige signaleur werd het nog onduidelijker.
Toen ik eenmaal omgedraaid was kwam het pelotonetje al langs en sluite ik weer achteren aan.
Uiteindelijk reden er een man of 3 weg op de klim en ik kon net niet aanpikken, aangezien de klim nogal lang was koos ik voor eigen tempo en ik kwam steeds dichter op de vluchters. Toen we eenmaal het vlakke op draaide trokken ze vol door en ik kon net niet aansluiten en blies me echt totaal op. uiteindelijk werd ik 16e jammer net als ons elftal Jammer! Maar wel strijdend ten onder gegaan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten