The woods have no mercy!! ( malmedy Raid Haut Fagne)

De ardennen zijn altijd al een verraderlijk terrein geweest in mijn beleving.Dat was al vroeger toen ik daar met scouting kwam. Vergat je de trui in de tent als je een avond hike ging lopen gegarandeerd dat je rillend van de kou thuis komt ondanks dat het net nog 30 graden was! Is er regen voorspeld neem maar een jack mee ook als de lucht strak blauw is want anders is het nog een lange weg naar huis op je fietsje als de temperatuur even 10 graden zakt!Zo was het vandaag ook een beetje met mij gegaan...

Al om zeven uur zat ik in de auto vanochtend op weg naar Malmedy. Eenmaal aangekomen en ingeschreven startte ik rond 20 over negen om een mountainbike marathon 115km te rijden waarvan ik er uiteindelijk maar 45 van had gereden!
Ik had als fiets gekozen voor de Specialized Epic omdat ik hoorde dat het parcours best technisch was en ik met een fully dan iets makkelijker uit de voeten kon. Enige probleem was dat ik met mijn bandenkeuze een beetje te optimistisch was. Mijn keuze was na het iennemienemutte niet de Conti X-king geworden maar de Schwalbe Racing Ralph die minder profiel heeft en daardoor dus lekkerder loopt. Maar dan ging ik daardoor ook uiteindelijk harder op mijn bek omdat het op de technische stukken overal spek glad was! Ik viel twee keer waarvan de eerste keer het hardst.Door een gladde boomwortel schoof mijn voorwiel weg en met de snelheid van dat moment was ik snel plat gegaan.Met die val kwam ik op mijn schouder terecht en het is uiteindelijk wel dik en blauw maar ik ben op dat moment gewoon doorgegaan. Daarna gleed ik van het pad af door mijn gladde bandjes in een steile afdaling ( waar ik een man in stijl met lange ei nog even voorbij reed) en kwam ik gelukkig op een zachte struik terecht. Ik liet wat lucht uit de banden tot twee keer toe en toen ik eenmaal bijna op de velg zat kon ik toch nog geen echte grip houden op de gladde stenen en de glibberige modderlaag die bovenop de harde ondergrond lag. constant moest ik mijn snelheid aanpassen en steeds meer verloor ik het moraal om door te rijden ondanks dat mijn benen super voelden!
Op een van de kenmerkende planken paden die je overal ziet boven op de Baraqeu Michel stond er iemand van de wedstrijdorganisatie die ons zei dat we moesten lopen omdat de planken glad waren ( en die waren lopend ook al spekglad). Zo kwam ik in een gesprek met een man die vroeg of ik uit de tweede startbox kwam want hij hoopte dat hij al de aansluiting naar de tweede groep had gemaakt die tien minuten voor ons startte. Helaas ik kwam ook gewoon uit het derde vak! Hij vertelde dat hij de Ardenne Trophy ook al had gereden twee weken geleden maar altijd met een beetje meer ontzag startte voor dit terrein dan dat in Theux. Je moet een beetje respect hebben voor de Baraqeu Michel en een beetje nederig blijven dan komt alles wel goed. Bij mij viel meteen het kwartje ik ben al zoveel en zo vaak in de Ardennen geweest dat ik een beetje te zelfverzekerd van start ben gegaan zonder enige zekerheid in te bouwen voor als het onderweg eens tegen zou gaan zitten! Sukkel!Toen verdween mijn moraal helemaal als sneeuw voor de zon.
Zodra we de grote weg overstaken ben ik dan ook rechtsaf geslagen en de baraqeu afgedaald naar Malmedy wetend dat ik dit gevecht niet ging winnen van de Ardense bossen. Volgend jaar BETER en BETER voorbereid.

Eenmaal thuis aangekomen heb ik me snel gedoucht en weer een nieuw setje fietskleding aangetrokken! Even op de racefiets lekker uitblazen. Al gauw had ik er de grote versnelling weer op liggen en raffelde ik een rondje Valkenburg in rap tempo af om op tijd terug te zijn om de finish van het NK op de weg te zien! En wat zag ik daar Limburg is weer in de race klasse gereden Robbie!!!

Groeten Lars

Ronde De Gaumaise 2011

Afgelopen weekend stond ik als gastrenner bij Princenhagen voor de derde keer op rij aan de start van de Ronde de Gaumaise. De wedstrijd wordt verreden in de buurt van Virton in België kort aan de Franse Grens.
Het Parcours is in alle drie etappes zwaar en selectief vooral de tweede etappe die met de vele beklimmingen mij op het lijf geschreven stond !

17-06-2011 Tijdrit van 8,3 KM Bellefontaine (Saint-Vincent) .

Aangekomen in Bellefontaine zag het weer er nog allemaal goed uit het was droog en het parcours was voor mij bekend omdat ik er vorig jaar ook al had gereden. Enige verschil was dat de streep nu getrokken werd op de klim en niet meer in het dorpje zelf.
Om 19:07 moest ik starten en het was al een beetje aan het druppelen maat toen ik eenmaal startte begon het toch echt te regenen!
Eenmaal vertrokken reed er ook nog een auto voor me op het parcours die ik dan nog op een veilige manier moest passeren dat koste me ook weer tijd helaas ! In de afdaling naar het dorp haalde ik al gauw snelheden boven de zestig per uur! Eenmaal in het dorp aangekomen ging ik al slippend de bocht door omdat het wegdek spekglad was geworden door de regen. Hier kwam gelukkig mijn mountainbike techniek goed van pas. Op de vlakke stukken erna hield ik de hele tijd mijn houding gestroomlijnd en kon ik goed mijn kilometerteller in de gaten houden die constant tussen de 48 en 50 Km per uur aangaf. Ondanks dat ik nog niet op mijn pan was gegaan door de gladde bochten vermoed ik dat je dan toch wat behoudender gaat rijden en realiseerde ik een tijd van 11 minuut en 18 seconden (22e plek) terwijl ik vorig jaar een tijd neerzette van 10 minuut 48 (8ste plek)! Zelfs op de klim kon ik het tempo hoog houden maar mijn klassering was enigszins teleurstellend zeker omdat ik natuurlijk niet de enige was die in de regen moest starten en finishen. Grappig was wel dat Christian Bosch ( Princenhage) maar een paar honderdsten van een seconden trager was dan ik en we anders exact dezelfde tijd zouden hebben gereden.
Gelukkig moesten we nog twee etappes rijden en zou ik nog wel wat goed kunnen maken in het klassement!

<

18-06-2011 Meix-Devant-Virton 106 km

De avond voor deze etappe had ik al aangegeven dat ik wilde proberen om voor het bergklassement te rijden wat uiteindelijk een een niet te realiseren doel bleek wel deed ik die dag weer goede zaken voor het algemeen klassement.

We vertrokken om twee uur voor een rit in lijn over 106 km waarvan ik wist dat het loodzwaar ging worden. Die voorkennis had ik al van vorig jaar omdat ik toen ook al die etappe had gerreden. De eerste 6 km waren geneutraliseerd en het plensde al de hele tijd wat dan altijd een vreselijke werking op mijn blaas heeft dus dat was nog eens even extra afzien want de koers stopt voor niemand!
De eerste 65 km waren redelijk vlak en omdat ik wist dat er veel goed te maken viel in de finale door de vele zware beklimmingen die nog zouden gaan komen heb ik me maar afzijdig gehouden en verveeld in het peloton! ongeveer een kilometer of vijf voor de eerste klim (die ook de gruwelijkste was uit het parcours, denkt aan la Redoute) reden we met een groepje van een man of acht weg uit het peloton. De vaart ging er meteen in en we bleven voorruit op zoek naar de vroege vluchters . De eerste raapten we al op in de eerste klim en op het steilste stuk a 15% trok ik nog even goed door om wat overtollig volk af te schudden.
We pikten steeds meer mannen op en sloten al gauw aan bij de kop van de koers en begonnen de finale met groep van ongeveer twintig coureurs. De beklimmingen kwamen nu in rap tempo achter elkaar en er zat nog een steile kuitenbijter in die er in de voorgaande editie van de Ronde Gaumaise nog niet inzat. Daar reden de echte vedetten dan ook weg van ons en op dat moment moest ik ook passen. In het groepje waar ik inzat werd al gauw niet meer samen gewerkt met het gevolg dat een grotere groep achter ons was in aan het lopen. Aan de laatste beklimming gekomen konden wij hun hete adem ruiken en dat was het moment waarom ik niet langer wilde wachten ! Nog eens even vol doortrekken en boven op de klim even herstellen en de rest even terug laten komen. Ik hoopte dat iedereen de nood van de situatie inzag maar ik kreeg maar weinig steun van de anderen de enigen die hielpen waren de renners die al de hele dag vooruit hadden gereden en net als ik niet anoniem wilden finishen in een grote groep. Zo bereikten we dan ook de finish en zoals het dan ook werkt in het wielrennen word je niet bedankt en knallen ze nog gauw even langs je heen op de meet !
ik werd 17e en ben tevreden over mijn geleverde resultaat. De bergpunten liep ik helaas allemaal mis maar ik steeg in het klassement naar de 14e stek. Christian overtrof zichzelf door 40ste te worden terwijl hij nog geen klim had gezien dit jaar echt klasse! Hij plaatste zich 29ste algemeen en zou de komende etappe nog veel voor mij betekenen.

19-06-2011 Bellefontaine 95 Km

De laatste etappe en nog meer regen,hagel,wind en kou dan voorbije dagen! Mijn doel was vandaag zo kort mogelijk te finishen om nog te stijgen in het klassement en omdat de etappe glooiend was en niet echt zwaar heuvelachtig zou het voor mij een hele opgave worden om dat doel te realiseren.
Door de weersomstandigheden werd het al gauw een nerveuze koers met veel valpartijen en op het kantje rijden tot gevolg. De eerste valpartij vloerde een goede vriend van me ( Jerome Lafourte) in de eerste 20 km toen we een spoorwegovergang overstaken. Ze vielen met bosjes vlak voor mij en ik moest gauw het gaatje dichten met de eerste groep voordat we op de open stukken kwamen waar de wind alles op de kant drukte. Jerome keerde al gauw terug gehavend door zijn val en we reden met een groep van zestig man voor de rest uit. De laatste groep zou zelfs met een achterstand van vijftien minuten finishen dus dat zegt wel wat over de koersomstandigheden van die dag. Het bleef regenen in stortbuien en zo regende het ook valpartijen.
Op een gegeven moment kwam ik erachter dat ik mijn voeding in de auto was vergeten en Christian die me al de hele dag uit de wind hield moest me dan ook nog eens een reepje afstaan wat hij zonder enige twijfel deed. Zelfs toen ik mijn reep verloor door een gat in de weg dat mijn maaltje uit de hand sloeg kreeg ik weer een nieuwe onder het motto alles voor de kopman. Chris zorgde er de hele tijd voor dat ik niet in verdrukking kwam en als we op de kant gingen wat ook altijd gebeurde want de Belsjkes vormen niet zo snel een 2e waaier hield hij mij constant uit de wind en reed me naar voren. De laatste tien kilometer reed er een kopgroep vooruit en die slag miste ik dan ook omdat ik vooral bezig was om niet te vallen en veilig aan te komen voor mijn klassement! Op het finale klimmetje probeerde ik nog eens weg te rijden en pikte ik een groep voor me op maar helaas was daar de fut uit en door de stevige wind op kop was het onmogelijk om de komende twee kilometer alleen vooruit te rijden. Ik wilde me uit laten zakken ontgoocheld door mijn gestrande vluchtpoging toen Christian mij als een waanzinnige begon aan te sporen om het wiel van mijn voorganger te houden. Hij bleef maar aanmoedigen in mijn wiel om de sprint aan te gaan en zo nog een paar plaatsen goed te maken voor het algemeen klassement!

Ik werd 24e en dat leverde me een 11e plaats op in het algemeen klassement. Christian zelf werd 25e en 23e in het algemeen klassement. Beide konden we tevreden zijn over onze prestaties en ikzelf merk dat er nog progressie is geboekt afgelopen weekend zeker omdat ik pas een paar wegkoersen heb gereden dit seizoen !
Uitslagen staan op www.rondegaumaise.be foto's volgen binnenkort!!
Komend weekend staat er weer een MTB Marathon in Malmedy op het menu ! tot dan

Gr Lars

Cahottes Flemalle (Luik) Baelen sur Vesdre( Eupen)

Flemalle

Afgelopen Donderdag zijn Tom Boveree en ik samen met onze dames naar Flemalle gereden om een van de zwaarste wedstrijden van de ECW kalender te rijden. het parcours is vooral zwaar omdat er een beklimming in zit van een dikke twee en een halve kilometer die twaalf keer bedwongen moest worden, uiteindelijk bleek dat we er veertien keer over zijn gereden door een telfoutje van de jury.
De wedstrijd zelf liep plat gezegd klote! Iedereen liet zich van zijn allerbeste kant zien! Niet dus! Mijn mede coureurs reden vooral laf op het wiel en koste het daardoor onnodig tijd en krachten om te kopgroep terug te pakken.Uiteindelijk lukte dit waardoor we met een grote groep samen kwamen te zitten. Omdat er geen samenwerking was en ook niet kwam liep de achtervolgende groep al gauw op ons in.
Uiteindelijk reden er negen man vooruit en kon ik nog met vier man wegrijden uit de sterk uitgedunde groep. na drie rondes intens afzien haalde ik de finish ik moest mijn metgezellen nog laten gaan op het laatste stuk van de klim. Zo werd ik uiteindelijk dan veertiende, niet slecht op zich maar ook niet echt indrukwekkend! Tom Finishte achttiende. na Tom kwamen er nog maar twee renners binnen dus van 63 starters hebben er maar twintig uitgereden de uitslag spreekt dus voor zich!
















Baelen sur Vesdre,

In het zonnetje vertrokken en in de stromende regen gekoerst! Pauline was weer mee naar de wedstrijd om lekker van het zonnetje te genieten en manlief nog even wat kunstjes te zien opvoeren! Dat zonnetje is niet gelukt maar het kunstje was wel aardig gelukt!

Pauline en ik liepen naar de inschrijving en het begon al aardig te druppelen we schuilden even onder een boom voordat we onze weg vervolgden .Maar het begon steeds maar harder te regenen en onweer was ook op komst. We bleven een half uur staan in de tent van de inschrijving met nog een hele hoop mensen die niet naar de auto kwamen door het noodweer. Het regende niet het water stroomde vanuit de hemel en de donderslagen waren zo hard dat je nekharen ervan overeind stonden.Na een dik half uur druppelde het nog wat maar het noodweer was overgetrokken. De Koers zou verder heel erg nat blijven dus daar veranderende helaas niets aan.
We stonden met een man of tachtig aan de start omdat de B categorie ook met ons moest starten . We hadden er al vanaf het begin een hoog tempo in op het eerste vals plat naar beneden liep de teller al gauw naar de zestig per uur en op het vlakke rond de vijfenveertig. Toch waren er nog genoeg jongens die weg probeerde te komen wat natuurlijk niet echt lukte tenzij je aan een stuk zestig in het uur kunt rijden. Daarom verliepen de eerste vier omlopen vrij saai voor mij constant wachten, eten en uit de wind zitten en vooral nat worden tot in de bilnaad!
Met nog drie ronden te gaan kwam er op de passage van de klim dan toch wat roering in het peloton. Even werd er stevig doorgetrokken en we reden met een groepje weg van een man of negen. Gelukkig was er al gauw wat samenwerking maar ook snel werd duidelijk dat er een paar man bijzaten die met geluk konden aanpikken bij ons en die werkte dan ook niet echt mee. Het peloton bleef ons op de hielen zitten maar op de voorlaatste beklimming trok ik nog eens vol door om weer wat ruimte te winnen. Van achteruit zag ik Dion Raphael aankomen vliegen en ik pikte gauw in omdat dit echt de kans was om te uiteindelijke slag te maken! Eenmaal onder aan de afdaling was de slag dan ook echt gemaakt en wist ik dat we vooruit bleven. Al gauw pikte we een van de twee koplopers die van een vroege vlucht nog voor ons reden terug. In de sprint wist ik eigenlijk wel dat ik kansloos zou zijn maar ik probeerde toch nog voor die tweede plek te rijden maar werd uiteindelijk vijfde. De eerste was nog steeds de vroege vluchter die we niet kregen ingerekend! Hoe hard kun je rijden ! Blijkbaar toch een maatje te groot voor ons allemaal.

De vorm is gelukkig stijgende. Volgende week weer een MTB marathon en over twee weken Ronde de Gaumaise een etappe koers van drie dagen !

Groeten Lars