Langzaam loopt het seizoen ten einde nog een paar wedstrijden en het zit erop en kan ik toch een terugblikken op de gemaakte progressie afgelopen seizoen.
In de tijd van afwezigheid hier op mijn blog ben ik wel actief wedstrijden blijven rijden wat wel nog leidde tot een overwinning.De Chrono Troffee Limburg, een tijdrit-competitie van vijf wedstrijden waarvan ik er 1 in Rimburg won en drie als tweede eindigde waarmee ik het eindklassement won.Verder reed ik nog de Ronde van Luik (18ste algemeen)de Ronde van Ransdaal (beter geen uitslag te noemen).De ronde van Ransdaal verliep slecht omdat na het winnen van vorig jaar de hele meute op mijn wiel reed toen ik een kopgroep wegreed en ik klem kwam te zitten in het peloton nam ik steeds de verkeerde beslissing door proberen erbij te komen.Ik haalde de kopgroep terug maar met het peloton in mijn wiel in de sprint was ik kansloos dus ik liet het maar lopen.Jammer maar vooral door niet tactisch koersen wist ik geen mooie uitslag te rijden.
De Ronde van Luik verliep goed maar een top tien zat er niet in voor mij. Er was dat weekend een sterk deelnemersveld en in de proloog reed ik meteen een 12e plek.Een goed uitgangspositie voor het klassement. Mijn ploegmaat Richard Engelbert pakte meteen de leiderstrui. De dagen erna zat ik steeds op de breekpunten erbij in de koers ook op de tweede etappe waar we twee keer de Cote de Wanne over reden.Ik miste alleen wat power waardoor ik steeds in de laatste paar kilometer net niet met de beste meekon en steeds ergens rond de 20ste plek finishte.Uiteindelijk werd ik 18de algemeen en kon ik toch tevreden!
Na de Ronde van Luik besloot ik een tijdje rustig aan te doen het was al maanden druk in de winkel en met het trainen en koersen erbij begon ik toch wel een beetje vermoeid te raken ( dat is ook de reden waarom ik geen tijd kon vinden om weer te gaan bloggen:( tot mijn spijt!). Ik reed nog wat mooie trainingen op de mtb voor de afwisseling en in de Ardennen op de racefiets.Daarna ben ik een weekje met Pauline naar Kos geweest om volledig tot rust te komen om na de vakantie de Trek Ardenne Bleu Challenge te rijden.
De Trek Ardenne Bleu Challenge start vanuit Verviers is 130 km lang en we hadden dan meer dan 2000 hoogtemeters te verteren,Met beklimmingen van cote de Oneux en La Redoute.
Ik wilde natuurlijk graag een goede uitslag rijden wat niet reëel bleek tijdens de koers.Op de cote de Oneux voelde ik al dat de benen niet echt top waren.Tot zeventig kilomerer reed ik mee in de kop van de koers van een man of 40 maar op een gegeven moment kon ik niet meer volgen.Dit door gebrek aan wedstrijdritme,het tempo lag te hoog voor mij op dat moment doordat ik de grotere versnelling niet kon draaien op souplesse door het gebrek aan wedstrijd kilometers.
Ik koos mijn eigen tempo en reed ongeveer 25 km alleen voordat er een grote groep kwam waar ik in meereed tot in Soiron 5 km van de finish (daar liet ik de groep wegrijden omdat ze wedstrijd begonnen te maken om de 50 plaats).De wedstrijd reed ik uit als een intensieve training met het oog op de Brentjens Challenge begin Oktober.Met een gemiddelde van bijna 35 km per was dat wel een stevige training .Nu maar zien of het werkt.
Komende wedstrijd is 30 September in Petit Rechain op.
Groeten Lars
maandag 17 september 2012
maandag 6 augustus 2012
Ultimo Giro afgelopen Zaterdag, Giro delle Dolomitti
Het zit er weer op voor onze jongens in de Giro delle Dolomitti, Allemaal een ervaring rijker en een paar kilo lichter waarschijnlijk:)Ondanks dat de Zaterdag bijna in mineur zou beginnen door inbrekers die het voorzien hadden op de fietsen van de deelnemers kon de beveiliging van het hotel dat gelukkig nog verhinderen.
Als eerste wil ik de groep bedanken voor hun fanatieke optreden daar in Italie en het vertegenwoordigen van onze winkel echt super!! Wij wensen jullie allemaal een goede thuiskomst en nog een goed verloop toe voor de rest van het seizoen.! Bedankt van Bert,An en Lars.
Hier de laatste verslagen van de coureurs.
Huub en Jules,
Vandaag de laatste rit, het werd 90 km rustig uittrappen met een veradelijke tijdmeting in het begin van de etappe.
De dag had heel anders kunnen beginnen. Er werd ons verteld door de eigenaar, dat afgelopen nacht ingebroken was in de garage waar onze fietsen stonden. Gelukkig was de bewaking er op tijd om erger te voorkomen.Het was goed te merken dat iedereen er doorheen zat. De benen deden zeer en het vutje wil ook niet meer.
Op dit moment worden hoogte en diepte -punten nogmaals besproken met de nodige dorstlessers.
Het was een zware maar mooie week.
vrijdag 3 augustus 2012
Etappe 5 Giro delle Dolomitti,
Langzaam loopt de koers op zijn einde en na de Koninginnenrit van Donderdag is er gisteren natuurlijk ook weer gekoerst.Hier weer twee nieuwe verslagen van gisteren.
Jack:
Na de enerverende koninginnerit van gisteren vandaag een wat rustiger etappe naar de passo del Erbe. Bijna 2000 mtr hoog, 30 km klimmen en meer dan 2000 hoogtemeters. Alweer goeie benen; het is jammer dat de Giro alweer bijna afgelopen is. Vandaag een hele tijd naast een Italiaan met een supermooie Specialized Venge gereden. Zijn "bike was beautiful maar de legs niet". In de tijdrit heb ik hem maar achtergelaten. Eindelijk een Venge rijder verslagen.......
Morgen de laatste dag en dan weer naar huis naar de Limburgse heuvels. ook mooi maar niet het echte bergop fietsen. Volgend jaar weer terug naar de Dolomieten.
groeten,
Jack
Hoi Lars,
Alweer de vijfde etappe in de prachtige Dolomieten. Na een aanloop van 43 kilometers begon de klim naar de passo del Erbe. Het liep prima. De rit van 160 kilometer van gisteren was nauwelijks te merken. Het wordt nog eens wat......
Helaas morgen de laatste rit en dan zit het er weer op. Terug naar os Limburgs Landj. Maar ook de Loorberg en de Camerig hebben hun charme.
Ciao,
Frank
Na de enerverende koninginnerit van gisteren vandaag een wat rustiger etappe naar de passo del Erbe. Bijna 2000 mtr hoog, 30 km klimmen en meer dan 2000 hoogtemeters. Alweer goeie benen; het is jammer dat de Giro alweer bijna afgelopen is. Vandaag een hele tijd naast een Italiaan met een supermooie Specialized Venge gereden. Zijn "bike was beautiful maar de legs niet". In de tijdrit heb ik hem maar achtergelaten. Eindelijk een Venge rijder verslagen.......
Morgen de laatste dag en dan weer naar huis naar de Limburgse heuvels. ook mooi maar niet het echte bergop fietsen. Volgend jaar weer terug naar de Dolomieten.
groeten,
Jack
Hoi Lars,
Alweer de vijfde etappe in de prachtige Dolomieten. Na een aanloop van 43 kilometers begon de klim naar de passo del Erbe. Het liep prima. De rit van 160 kilometer van gisteren was nauwelijks te merken. Het wordt nog eens wat......
Helaas morgen de laatste rit en dan zit het er weer op. Terug naar os Limburgs Landj. Maar ook de Loorberg en de Camerig hebben hun charme.
Ciao,
Frank
donderdag 2 augustus 2012
Etappe 4 Giro delle Dolomitti Bolzano
Na een Welverdiende rustdag is onze equipe gisteren weer vertokken voor de Koninginnenrit in de Giro delle Dolomiti.Met beklimmingen van de Passo Gardena,Passo Pordoi en de Sella waren er maar liefst 62 klimkilometers te verteren op een rit van 162 km door de Dolomieten.
Hier weer twee verslagen van Gisteren.
Paul:
Voor de beschrijving van deze fantastische koninginnenrit kan ik naar het verhaal van Harrie verwijzen.
De bijgaande foto's zullen het verhaal onderschrijven, niets overdreven.
Mijn eigen beleving...???? De Belgische wielercommentatoren hebben het wel eens over: "een serieuze jas uit doen",
als een renner een serieuze inspanning heeft gedaan.
Nou....., ik heb vandaag de hele garderobekast leeg gehaald. Plus nog een oude badjas die in een donkere hoek hing.
Tsjonge was dat heftig.
Voor mijn gevoel toch nog een redelijke tijdrit gereden door binnen het uur de Pordoi "te doen".
Terloops hoorden wij dat het Toma cycle team in het klassement 10e staat.
Harrie:
> Het woord 'fantastisch' is uitgevonden om de fietstocht rond het Sella-massief te beschrijven. Via Wolkenstein fietsten we vandaag de Passo Gardena (2121 m.), de Campo Longo (1875 m.), de Passo Pordoi (2239 m.) en de Passo Sella (2244 m.). goed voor 62 kilometer klimmen met 3236 hoogtemeters en een etappe-lengte van 162,5 km. Alles klopte vandaag van weer tot organisatie en de eigen fiets-benen. mijn geklokte tijd op de klimtijdrit (de Pordoi) begint weer ergens op te lijken. Onderweg een fietser gezien met een arm- en een been-prothese. Zoveel veerkracht en doorzettingsvermogen verdient een berg respect. Laten we zeggen en berg zo hoog als de Sella...
>
Hier weer twee verslagen van Gisteren.
Paul:
Voor de beschrijving van deze fantastische koninginnenrit kan ik naar het verhaal van Harrie verwijzen.
De bijgaande foto's zullen het verhaal onderschrijven, niets overdreven.
Mijn eigen beleving...???? De Belgische wielercommentatoren hebben het wel eens over: "een serieuze jas uit doen",
als een renner een serieuze inspanning heeft gedaan.
Nou....., ik heb vandaag de hele garderobekast leeg gehaald. Plus nog een oude badjas die in een donkere hoek hing.
Tsjonge was dat heftig.
Voor mijn gevoel toch nog een redelijke tijdrit gereden door binnen het uur de Pordoi "te doen".
Terloops hoorden wij dat het Toma cycle team in het klassement 10e staat.
Harrie:
> Het woord 'fantastisch' is uitgevonden om de fietstocht rond het Sella-massief te beschrijven. Via Wolkenstein fietsten we vandaag de Passo Gardena (2121 m.), de Campo Longo (1875 m.), de Passo Pordoi (2239 m.) en de Passo Sella (2244 m.). goed voor 62 kilometer klimmen met 3236 hoogtemeters en een etappe-lengte van 162,5 km. Alles klopte vandaag van weer tot organisatie en de eigen fiets-benen. mijn geklokte tijd op de klimtijdrit (de Pordoi) begint weer ergens op te lijken. Onderweg een fietser gezien met een arm- en een been-prothese. Zoveel veerkracht en doorzettingsvermogen verdient een berg respect. Laten we zeggen en berg zo hoog als de Sella...
>
dinsdag 31 juli 2012
3de Etappe Giro delle Dolomitti, Bolzano 143 km
Gisteren hebben de mannen een relatief rustige etappe gereden.In iedergeval dat deed de organisatie denken.De beklimming die gisteren werd voorgeschoteld was toch iets pittiger dan gedacht en met de zware Fedaia van gisteren in de benen werden de spiertjes toch weer even aangespannen. Hieronder de verslagen van Frank en Jack.Jullie zitten al op de helft mannen !!
Frank:
Dachten wij vandaag een rustigere tocht te krijgen. Tenminste, dat wilde de organisatie ons doen geloven. Na een aanloop van een 45 kilometer ging het bergop. Eerst geleidelijk aan, stijgingspercentage van 5%, maar dat werd al snel rond de 10. En dat stond dus niet in de routebeschrijving ! Life wasn't meant to be easy...... Desondanks een mooie klim van bijna 24 kilometer naar 2011 meter. Prachtige vergezichten. Morgen rustdag, dus we kunnen enigszins bijkomen.
Ciao,
Frank
Jack:
vandaag de 3e etappe, 143 km lang, 1 beklimming van de Maso Corto 2011 mtr. Op papier leek het een gemakkelijke klim te zijn, maar in werkelijkheid was het een onregelmatige klim waar gemakkelijke stukken afgewisseld werden met steile van 10% en soms wat meer. De tijdrit bergop van 14,3 km in minder dan 1 uur gedaan. Vandaag gelukkig geen last van de zware beklimming van de Fedaia gisteren. Morgen rustdag en dan donderdag de rit waar ik me erg op verheug; de koninginnerit over Passo Gardena, Pordoi en Sella.
bona sera
Jack
Frank:
Dachten wij vandaag een rustigere tocht te krijgen. Tenminste, dat wilde de organisatie ons doen geloven. Na een aanloop van een 45 kilometer ging het bergop. Eerst geleidelijk aan, stijgingspercentage van 5%, maar dat werd al snel rond de 10. En dat stond dus niet in de routebeschrijving ! Life wasn't meant to be easy...... Desondanks een mooie klim van bijna 24 kilometer naar 2011 meter. Prachtige vergezichten. Morgen rustdag, dus we kunnen enigszins bijkomen.
Ciao,
Frank
Jack:
vandaag de 3e etappe, 143 km lang, 1 beklimming van de Maso Corto 2011 mtr. Op papier leek het een gemakkelijke klim te zijn, maar in werkelijkheid was het een onregelmatige klim waar gemakkelijke stukken afgewisseld werden met steile van 10% en soms wat meer. De tijdrit bergop van 14,3 km in minder dan 1 uur gedaan. Vandaag gelukkig geen last van de zware beklimming van de Fedaia gisteren. Morgen rustdag en dan donderdag de rit waar ik me erg op verheug; de koninginnerit over Passo Gardena, Pordoi en Sella.
bona sera
Jack
maandag 30 juli 2012
2e Etappe Giro delle Dolomitti,
Hier het verslag van de tweede etappe waarin in weer stevig geklommen moest worden.Het algemeen klassement kun je via deze link terugvinden http://www.girodolomiti.com/Classifiche.aspx.
De eerste vermoeidheid begint al te komen zoals op de foto hier beneden:)
Huub en Jules:
Na een eerste dag warmgedraaid te zijn, begon vandaag het echte werk. Twee cols van boven de 2000 meter. Goed te doen dus?? Na de eerste beklimming, passo Valles, was er hoop. Klim liep lekker, misschien zelfs wel iets te lekker.
Na een mooie afdaling, begonnen we met frisse moed aan de tweede beklimming, passo fedaia. Omschrijving door organisatie: minimale stijging van 11 % met pieken van 14% gedurende 9,3 km, die Strecke verläuft in diesem Abschnitt gradlienig und ist auch vom psychologischen standpunkt ein echter Leidensweg. Hier was niets van gelogen. Afzien, terwijl het italiaanse testosteron je om de oren vloog.
Inmiddels hersteldrank genuttigd, wel verdiend, ook al zat er geen podiumplaats in.
Morgen is weer een dag, ronde missen stift de lippen maar al vast.
Ciao
Ze zijn vertrokken !! Giro del Dolomitti 2012
Ze zijn vertrokken !!
Gisteren stond voor onze mannen de eerste etappe van de Giro Del dolomiti op het programma en de eerste toon is al gezet zoals je in deze verslagen kan lezen.Wil je op de hoogte blijven dan check Lar's weblog of houd facebook in de gaten !!
Mischien raak je net zo enthousiast als onze rijders! De Giro Dolomitti is voor de grote massa nog een onbekend evenement.Maar zeker niet onintressant als je van afzien en klimmen houd!!Het peloton rijd elke dag gezamelijk onder begeleiding van motoren en volgauto's waar dan op de beklimmingen ieder voor zich een tijdrit rijd.Daarop wordt het klassement gebaseerd dus keep update en zorg dat je niets mist van dit top evenement!
Hier de twee verslagen van gisteren.
Harry:
Pittige opening vandaag van de Giro delle Dolomiti met twee klimmen. Meer dan 600 deelnemers dus dik 3 Tourpeletons qua omvang. Onderweg alle talen gehoord tussen Noors en Italiaans. En natuurlijk os eigen dialect. De klim naar Larchenwald (1349 mtr) was constant minstens 10% en ruim 10 kilometer lang. Het weer deed zijn eigen ding: 32 graden en later onweer & regen. Na fantastisch lange afdaling retour Bolzano. De kop is er af met een klimtijd over de Larchenwald van 1.23 uur, de benen zitten er nog aan...
Paul:
Zwaar en kl..., ik ging ook zwaar naar de kl..., dat is de wielerterm voor afzien.Voor een eerste klim hadden de jongens van de organisatie toch wel meteen een flinke beproeving uitgezocht.
De klim naar Laerchenwald. Eeuwig mooi qua landschap.., dat wel. 4 Kilometer voor begin van de klim kreeg ik meteen te maken met de perfecte organisatie.
Ik reed lek en binnen 3 minuten stapte er een monteur uit een auto met blauwe handschoentjes aan en deed in 5 minuten waar ik zelf zeker een kwartier voor nodig heb....., perfect.
Voor de rest werkten de materialen van Toma Cycles het beter dan mijn benen.
maandag 9 juli 2012
Gouvy lac de Cherapont zondag 8-7-2012
Afgelopen zondag reed ik voor de 5de keer de wedstrijd in Gouvy, Lac de Cherapont.Ik denk wel de zwaarste omloop in de ecw competitie.Vijf keer een omloop van twintig kilometer met glooiende wegen en twee beklimmingen waarvan een twee kilometer lang is.
Pauline ging mee als morele support en die had ik ook wel nodig want tijdens de start regende het pijpenstelen.Afgelopen jaar werd ik derde in deze wedstrijd en ik wilde graag wel beter doen.Dit leek achteraf een beetje te hoog gegrepen.Vaak heeft deze wedstrijd vanwege de zwaarte wel een tactisch tintje.Veel renners durven niet meteen voluit omdat er nog zoveel beklimmingen volgen op de te rijden 80km.Ik was anders van plan en had een sterke bondgenoot die hetzelfde dacht.Op de eerste doorkomst van de lange klim ging ik voor het peloton uit rijden om een aanval uit te lokken en die kwam we raakte gauw met een groepje voorop doordat ik bovenop de klim gauw hulp kreeg van de regerend wereldkampioen Simon Collard.Hij wilde ook niet wachten op eventuele aanvallen en we reden meteen strak door wat al voor een shifting zorgde.Er zaten nog een aantal renners net op het goed moment voorop en die sloten gauw aan zodat we met een kopgroep van tien waren.Jammer genoeg reed Collard lek na 20 kilometer en kon niet meer terug keren.Dit zorgde in eerste instantie voor een mindere samenwerking maar gelukkig schoot alles gauw weer in gang.
toen we de laatste ronde ingingen probeerde ik het niet direct op een sprint aan te laten komen en reed meerdere malen weg maar mijn medevluchters reden nooit echt door of konden het tempo niet vasthouden om voorop te blijven.Op de laatste beklimming probeerde ik nog wat extra balast te lossen maar niemand reageerde want de groep had blijkbaar geen interesse en wilde bij elkaar blijven.Dus boven op de klim werd het treintje weer gevormd en reden we door naar de finish.Plots kwam ploegmaat Kristof Wielfaert aansluiten vanuit de achtergrond reed hij het gaat dicht naar onze kopgroep sterk staaltje fietsen was dat! Hij vroeg aan mij wat ik wilde en of ik nog fris was waarop ik antwoorde dat ik op de sprint zou proberen het beste eruit te halen en als hij kon de koers maar moest winnen.Dat flikte die ook nog ! Hij reed weg op twee kilometer van de finish en wist zo te winnen ! fantastisch wat een prestatie!Ikzelf sprintte naar een vijfde plek.Ik was toch content vroeg in de aanval en een top vijf resultaat de vorm komt langzaam terug.Voor de Ronde van Ransdaal en de Ronde van Luik hoop ik dan echt weer top te zijn. We zullen zien hopelijk is het dan eindelijk eens zo warm dat de mussen van het dak vallen.... dat is meer mijn weer!
Groeten Lars
3 seconden (tijdrit Fromberg woensdag 4-7-2012)
Drie seconden was afgelopen woensdag het verschil tussen weer een overwinning in de Chrono Trofee of een tweede plek.Vooral te wijten aan mijzelf.Doordat ik teveel risico nam in de voorlaatste bocht vloog ik met hoge snelheid over een hobbeltje in de weg vlak voordat ik de bocht instuurde.Dit zorgde ervoor dat mijn achterwiel omhoog stuiterde en ik geen juiste lijn meer kon aansnijden en rechtoor het veld in reed! Gelukkig niet gevallen maar wel de kostbare seconden verloren die ik op het einde tekort kwam.
Op dinsdag reed ik al eens op het parcours om te verkennen maar omdat er toen zoveel grind in de bochten lag kon ik die niet op volle snelheid uitproberen dat is waarschijnlijk waarom ik de oneffenheid in de weg niet voorzien had.De rest van het parcours kon ik vlotjes afleggen maar ik merkte dat ik erg diep moest gaan voor het maximaal rendement te behalen.Omdat ik vorige week nog even lekker ziek werd had ik sowieso al mijn twijfels maar een tweede plek was uiteindelijk geen slecht resultaat maar als je weet dat er winst in had gezeten valt het natuurlijk wel een beetje tegen.Nu op naar Panheel eind augustus en hopelijk weer een goed resultaat als leider van het Chrono Trofee klassement.
Groeten Lars
En natuurlijk moet ik niet mijn trouwe supporters vergeten te bedanken voor alle aanmoedigingen.Bedankt Pauline,Mam en Pap , Jacob en Jan ,Jan m,Wiel,Sjaak,Hans Dennis en alle anderen die ik nog niet genoemd heb!
maandag 2 juli 2012
Ronde Gaumiase 2012
Nu ik dit op mijn laptopje typ is het alweer twee weken geleden sinds ik de Ronde Gaumaise heb gereden in de mooie gelijknamige streek in België vlak tegen de Franse Grens.
De wedstrijd heeft een aardige uitwerking op mijn lichaam gehad met een week flinke verkoudheid en griep/buikgriep als gevolg.Vandaag heb ik dan ook weer een lekker trainingkske kunnen rijden en voelde weer de macht langzaam in de benen terugkomen.Overmorgen rijd ik de Tijdrit op de Fromberg en hoop dan toch wel weer volledig hersteld te zijn,zeker omdat ik nog steeds leider in het klassement ben van de Tijdritecompetitie bij de Amateurs.
Maar toch nog even terug naar de Gaumaise waar ik met gemengde voornemens aan de start stond.Ik wilde hier graag vlammen en dat al meteen op de tijdrit zoals ik voorgaande jaren al eerder deed.Dat lukte niet helemaal doordat ik erg vroeg stond ingedeeld op de startlijst arriveerde ik net een uurtje van tevoren aan de start.Ik verwachte dat de startijden zouden volgen zoals het vorige jaar het behaalde resultaat was en toen was ik 11de in het eindklassement dus zou ik laat starten.Jammer dan ! Dus hals over kop inrijden en om kwart voor zeven startte ik.Al gauw merkte ik dat de voorbereiding niet top was maar ik voelde ondanks alles goede benen en zetten toch nog een snelle tijd neer.Achteraf bleek ik de 37e tijd van bijna tweehonderd te hebben en gaf maar 40 seconden toe op de winnaar die een ongelooflijke moyenne van 48kmh per uur fietste!Mijn conclusie slechte voorbereiding maar het niveau bleek ook een stuk hoger dit jaar omdat de eerste vijftig van het peloton allemaal maar op luttele seconden van elkaar verwijderd zaten na de tijdrit.Onze gehele ploeg reed nagenoeg dezelfde tijd.Op een na, Richard Engelbert die reed knap een derde plek en werd automatisch de kopman voor de Ronde Gaumaise.
Op Zaterdag reden we vooral een regenachtige etappe het regende van begin tot einde.Ik was die dag nog niet echt bezig met het klassement van Richard en ik wilde mezelf vooral goed handhaven in het peloton om een korte uitslag te rijden of misschien in een ontsnapping mee te zitten.Al gauw merkte ik dat de benen niet top waren maar ik zat nog voorin de koers en dat was een goed gevoel.
De laatste plaatselijke omloop vroeg Gilles aan mij of ik Kristof aan de bergpunten wilde helpen want hij en de andere konden niet meer en ik dan toch het hards bergop kon knechten.Ik wrong me gauw naar de voorste gelederen door de modder en het gras omdat de aanloop naar de klim maar een hele smalle weg was.Voorin aangekomen dreef ik het tempo op met Kristof in mijn wiel.Toen Bas Raas wegreed pareerde ik hem op volle snelheid en Kristof schoot uit mijn wiel en pakte de laatste punten die hem nog zekerder van de Bergtrui maakten!Die laatste omloop werd een hel voor mijn want de inspanning voelde ik pas echt toen we de grote weg opdraaiden en we vol op een lint gingen door de hoge snelheid.Gauw kon ik weer voorin aansluiten en trok Richard Engelbert in mijn wiel mee naar de voorste gelederen.Meteen reed ik naar de kop om daar het tempo hoog te houden om verdere ontsnappingen te voorkomen tot aan de laatste beklimming. De laatste beklimming kwam ik nog goed op maar het valsplat naar de finish werd er teveel aan.ik finishte als laatste van onze groep maar toen ik achter me keek dacht ik nog waar is de rest gebleven.We finishte met 27 man door het bare weer werden andere renners op serieuze minuten gereden.Oef!Toch niet zo slecht gereden zat er toch weer bij:)
Dag drie. Zondag, Vanavond zou ik weer bij mijn lief op de bank zitten.Het was gelukkig wel droog en het zonnetje scheen ook nog, wat wilt een renner nog meer.Ik zou deze dag alleen maar werken voor de ploeg het werd een zwaar parcours met vele hoogtemeters en Richard stond nog steeds virtueel op een derde plaats en Kristof zou als we alles goed deden de bergtrui mee naar huis nemen.
In het begin liet ik een gat vallen voor ploegmaat Gilles Stevens die met een kopgroep van 8 wegreed om de eerste bergpunten in te pikken zodat Kristof langer kon schuilen in het peloton.Het peloton kwam te snel terug om het plan van Gilles tot een goed einde te laten brengen maar het zorgde er wel voor dat ik de twee mannen goed voorin kon houden en dat het initiatief niet bij onze ploeg lag om te rijden.
Bij de eerste beklimming pakte Kristof de Bergpunten doordat hij steeds aanviel en ik constant op het derde of tweede wiel zat om een gat te laten vallen.Dit deden we bij alle twee de bergsprints en dat pakte steeds perfect uit.Ook zorgde ik dat ik het tempo zo opvoerde aan het begin van de klim dat er renners niet weg konden rijden van ons en Kristof zich perfect kon torpederen voor de laatste meters.
In de plaatselijke ronde zat ik wat van achteren en daar zag ik ineens Richard ook zitten eenmaal bovenop de klim reed ik hem helemaal naar voren langs een lang lint van renners tegen de wind in met een snelheid van zeker 60 per uur! De weg liep een beetje af maar de wind stond wel van links tegen dus ik moest stevig op de pedalen.eenmaal Richard van voren gebracht reed ik weg uit het peloton en kwam met twee anderen voorop.Dit was omdat ik bang was door mijn inspanning het tempo op de volgende klim niet meer bij te kunnen benen en zo had ik dan wat tijd om te herstellen voordat ze me voorbij stoven.Langs de kant stond de man die ons in het hotel Couer de La Cuisine het beste eten ooit had voorgeschoteld te kijken met zijn kinderen en ik had nog even de tijd om wat vriendelijke worden te roepen en dat werd door hem beantwoord met Bon Chance! Allez!
een paar kilometer verder zat ik weer in het peloton en we reden alweer die verduvelde glooiende weg op die constant op en af liep op 52-15 omhoog en 52-11 omlaag.Ik moest even op adem komen nadat Kristof mij mee naar voren trok om weer gas te kunnen geven voor mijn ploegmaats.Toen er een groep van vijf favorieten wegreed zat onze man er niet bij en dat betekende voor mij weer vol aan de bak.Ik reed vier kilometer top-speed aan kop van het peloton om die mannen terug te halen.Het kwam uit mijn tenen maar we kwamen erbij meteen ging de meute breed over de weg en ik zorgde dat Richard voorin zat voor de laatste beklimming toen was bij mij de pijp leeg ik bolde als laatste over de streep van de vijftig man die nog over waren maar ik had een goed gevoel.Goed gewerkt met resultaat dat we het ploegenklassement wonnen en de bergtrui met Kristof Wielfaert en de derde plek in het eindklassement voor Richard Engelbert.
Ik zelf kreeg veel lof van mijn ploegmaats.hopelijk ben ik de volgende keer diegene die voor het klassement kan gaan anders knechten we gewoon weer:)
Groeten Lars
De wedstrijd heeft een aardige uitwerking op mijn lichaam gehad met een week flinke verkoudheid en griep/buikgriep als gevolg.Vandaag heb ik dan ook weer een lekker trainingkske kunnen rijden en voelde weer de macht langzaam in de benen terugkomen.Overmorgen rijd ik de Tijdrit op de Fromberg en hoop dan toch wel weer volledig hersteld te zijn,zeker omdat ik nog steeds leider in het klassement ben van de Tijdritecompetitie bij de Amateurs.
Maar toch nog even terug naar de Gaumaise waar ik met gemengde voornemens aan de start stond.Ik wilde hier graag vlammen en dat al meteen op de tijdrit zoals ik voorgaande jaren al eerder deed.Dat lukte niet helemaal doordat ik erg vroeg stond ingedeeld op de startlijst arriveerde ik net een uurtje van tevoren aan de start.Ik verwachte dat de startijden zouden volgen zoals het vorige jaar het behaalde resultaat was en toen was ik 11de in het eindklassement dus zou ik laat starten.Jammer dan ! Dus hals over kop inrijden en om kwart voor zeven startte ik.Al gauw merkte ik dat de voorbereiding niet top was maar ik voelde ondanks alles goede benen en zetten toch nog een snelle tijd neer.Achteraf bleek ik de 37e tijd van bijna tweehonderd te hebben en gaf maar 40 seconden toe op de winnaar die een ongelooflijke moyenne van 48kmh per uur fietste!Mijn conclusie slechte voorbereiding maar het niveau bleek ook een stuk hoger dit jaar omdat de eerste vijftig van het peloton allemaal maar op luttele seconden van elkaar verwijderd zaten na de tijdrit.Onze gehele ploeg reed nagenoeg dezelfde tijd.Op een na, Richard Engelbert die reed knap een derde plek en werd automatisch de kopman voor de Ronde Gaumaise.
Op Zaterdag reden we vooral een regenachtige etappe het regende van begin tot einde.Ik was die dag nog niet echt bezig met het klassement van Richard en ik wilde mezelf vooral goed handhaven in het peloton om een korte uitslag te rijden of misschien in een ontsnapping mee te zitten.Al gauw merkte ik dat de benen niet top waren maar ik zat nog voorin de koers en dat was een goed gevoel.
De laatste plaatselijke omloop vroeg Gilles aan mij of ik Kristof aan de bergpunten wilde helpen want hij en de andere konden niet meer en ik dan toch het hards bergop kon knechten.Ik wrong me gauw naar de voorste gelederen door de modder en het gras omdat de aanloop naar de klim maar een hele smalle weg was.Voorin aangekomen dreef ik het tempo op met Kristof in mijn wiel.Toen Bas Raas wegreed pareerde ik hem op volle snelheid en Kristof schoot uit mijn wiel en pakte de laatste punten die hem nog zekerder van de Bergtrui maakten!Die laatste omloop werd een hel voor mijn want de inspanning voelde ik pas echt toen we de grote weg opdraaiden en we vol op een lint gingen door de hoge snelheid.Gauw kon ik weer voorin aansluiten en trok Richard Engelbert in mijn wiel mee naar de voorste gelederen.Meteen reed ik naar de kop om daar het tempo hoog te houden om verdere ontsnappingen te voorkomen tot aan de laatste beklimming. De laatste beklimming kwam ik nog goed op maar het valsplat naar de finish werd er teveel aan.ik finishte als laatste van onze groep maar toen ik achter me keek dacht ik nog waar is de rest gebleven.We finishte met 27 man door het bare weer werden andere renners op serieuze minuten gereden.Oef!Toch niet zo slecht gereden zat er toch weer bij:)
Dag drie. Zondag, Vanavond zou ik weer bij mijn lief op de bank zitten.Het was gelukkig wel droog en het zonnetje scheen ook nog, wat wilt een renner nog meer.Ik zou deze dag alleen maar werken voor de ploeg het werd een zwaar parcours met vele hoogtemeters en Richard stond nog steeds virtueel op een derde plaats en Kristof zou als we alles goed deden de bergtrui mee naar huis nemen.
In het begin liet ik een gat vallen voor ploegmaat Gilles Stevens die met een kopgroep van 8 wegreed om de eerste bergpunten in te pikken zodat Kristof langer kon schuilen in het peloton.Het peloton kwam te snel terug om het plan van Gilles tot een goed einde te laten brengen maar het zorgde er wel voor dat ik de twee mannen goed voorin kon houden en dat het initiatief niet bij onze ploeg lag om te rijden.
Bij de eerste beklimming pakte Kristof de Bergpunten doordat hij steeds aanviel en ik constant op het derde of tweede wiel zat om een gat te laten vallen.Dit deden we bij alle twee de bergsprints en dat pakte steeds perfect uit.Ook zorgde ik dat ik het tempo zo opvoerde aan het begin van de klim dat er renners niet weg konden rijden van ons en Kristof zich perfect kon torpederen voor de laatste meters.
In de plaatselijke ronde zat ik wat van achteren en daar zag ik ineens Richard ook zitten eenmaal bovenop de klim reed ik hem helemaal naar voren langs een lang lint van renners tegen de wind in met een snelheid van zeker 60 per uur! De weg liep een beetje af maar de wind stond wel van links tegen dus ik moest stevig op de pedalen.eenmaal Richard van voren gebracht reed ik weg uit het peloton en kwam met twee anderen voorop.Dit was omdat ik bang was door mijn inspanning het tempo op de volgende klim niet meer bij te kunnen benen en zo had ik dan wat tijd om te herstellen voordat ze me voorbij stoven.Langs de kant stond de man die ons in het hotel Couer de La Cuisine het beste eten ooit had voorgeschoteld te kijken met zijn kinderen en ik had nog even de tijd om wat vriendelijke worden te roepen en dat werd door hem beantwoord met Bon Chance! Allez!
een paar kilometer verder zat ik weer in het peloton en we reden alweer die verduvelde glooiende weg op die constant op en af liep op 52-15 omhoog en 52-11 omlaag.Ik moest even op adem komen nadat Kristof mij mee naar voren trok om weer gas te kunnen geven voor mijn ploegmaats.Toen er een groep van vijf favorieten wegreed zat onze man er niet bij en dat betekende voor mij weer vol aan de bak.Ik reed vier kilometer top-speed aan kop van het peloton om die mannen terug te halen.Het kwam uit mijn tenen maar we kwamen erbij meteen ging de meute breed over de weg en ik zorgde dat Richard voorin zat voor de laatste beklimming toen was bij mij de pijp leeg ik bolde als laatste over de streep van de vijftig man die nog over waren maar ik had een goed gevoel.Goed gewerkt met resultaat dat we het ploegenklassement wonnen en de bergtrui met Kristof Wielfaert en de derde plek in het eindklassement voor Richard Engelbert.
Ik zelf kreeg veel lof van mijn ploegmaats.hopelijk ben ik de volgende keer diegene die voor het klassement kan gaan anders knechten we gewoon weer:)
Groeten Lars
maandag 11 juni 2012
maandag 28 mei 2012
Alles in een dop. (Cahottes Flemalle,Wolonia cup Eupen,tijdrit Herkenbosch.
Cahottes Flemalle 17-05-2012
Wegens drukte op de zaak heb ik niet meer echt de tijd gehad om te bloggen.Dus vandaar drie samenvattingen in een kort bericht,want stilgezeten heb ik natuurlijk ook weer niet.
Afgelopen Hemelvaartsdag reed ik zoals elk jaar de zware klimkoers Cahottes Flemale nabij Luik.Zoals ik al eerder aangaf dat de wedstrijd vaak qua zwaarte net iets te vroeg in het seizoen viel was dit jaar helaas van toepassing.De hele wedstrijd kon ik me goed voorin handhaven en na verschillende kopgroepjes die zich in de wedstrijd vormde kon ik altijd mee sluipen. maar ongeveer 10 km voor het einde begon ik het echt moeilijk te krijgen.Het resultaat daarvan is dat ik de laatste ronde moest lossen en wel op 4 minuten van de winnaar gereden werd.Kortom dus weer een dag om gauw te vergeten.Wel weer een goed gegeven was dat we weer een renner van onze ploeg op het podium hadden als tweede.
Walonia Cup Eupen 20-05-2012
Sinds Olne Spa Olne had ik geen mtb wedstrijd gereden dus ik had er echt weer zin in.Het parcours in Eupen bleek bij de eerste verkenning wel technisch en met steile afdalingen en klimmetjes echt iets wat mij goed zou liggen.
Bij de start stond ik helemaal achteraan.Er waren ongeveer een man of 60 in ons startvak omdat we samen met de B categorie moesten starten.Er waren ongeveer 45 A bikers waar ik me mee zou moeten gaan meten.Vanaf de start ging het meteen volle gas en omdat er een loop start was moesten we meteen van km nul een klim op van 1,5 km.Goed voor het hart te prikkelen zeg ik maar :).
De hele wedstrijd haalde ik bikers in en ik schoot al gauw op om weer een beetje van voren aan te sluiten de benen voelde super en ik kon zelfs op de technische stukken goed uit de voeten.Ik finishte uiteindelijk als twaalfde, toch weer een goed resultaat voor de eerste cross-country!Volgende keer zorgen dat ik meer vooraan start!
Chrono Trofee in Herkenbosch 22-05-2012
Alweer stond er een tijdrit van 14 km op het programma die telde voor het klassement van de Chrono trofee competitie van de Wielerfederatie Limburg.Voor mij was het zaak om weer kort te finishen en mijn leiderspositie in het klassement te verdedigen.
Het Parcours op de Meinweg was loeizwaar constant op en af maar niet echt klimmen dus echt voor de vermogensmannen.Ondanks dat ik het een fantastisch zwaar parcours en mooi parcours vond wist ik dat ik het moeilijk zou krijgen om tegen Renier Scheepers in de tijdrit.Ik ging goed van start maar had moeite om mijn ritme te vinden in het eerste deel van de tijdrit.Gilles Stevens mijn ploegmaat die helemaal vanuit Belgie was afgereisd om mee te rijden in de tijdrit was al iets ingelopen op mij nadat we elkaar passeerde na het keerpunt.Op de terugweg naar de finish kwam er weer echt snee in bij mij en zag ik dat mijn gemiddelde al gauw opliep naar 41 per uur.Dat bleek helaas niet genoeg en daar was ik mezelf ook al eerder bewust van. Ik wist dat ik ongeveer aan 42 per uur moest rijden wat dan ook het maximaal haalbare was gezien mijn lichaamsbouw en kracht.Maar zelfs daarmee had ik Renier niet geklopt die reed met een gemiddelde van 43km per uur 44 seconden sneller dan ik. Wel weer netjes tweede en Gilles Stevens werd derde dus we kunnen tevreden terugkijken naar een geslaagde tijdrit.Andreas Plum werd nog knap derde bij de masters en Bob Schoonbrood won bij de elite met een gemiddelde van bijna 47km per uur.Laat weer even zien wat wij voor een hobbyisten zijn haha!
maandag 7 mei 2012
Retinne 5-5-12. Escapados,
Afgelopen Zondag ben ik ondanks het beestenweer naar de wedstrijd in Retinne gegaan.Het is een snel rondje met een klein venijnig klimmetje erin en een langs stuk vals plat waar geen herstel mogelijk is na het kuitenbijtertje dat we zeventien keer moesten beklimmen.
Zodra het startschot klonk ging het gas vol open.Tegenover vorig jaar verliep de wedstrijd dan ook helemaal anders het enige dat hetzelfde was dat ik de laatste drie ronden toch weer iets te ver naar de klote was.Vanaf ronde twee zag ik dat het peloton al uit elkaar aan het vallen was en trok ik zelf ten aanval.Dit zorgde voor een grote kopgroep van ongeveer vijftien a twintig man.We zaten toen al met drie man van onze ploeg voorop en Jonathan Henrion zou vanuit het peloton nog aansluiten door een jump een paar ronden later.
Het Tempo bleef hoog en al gauw zag ik dat het gevaar niet uit het peloton zou komen.Na een geplaatste demarrage van mijzelf reden we uiteindelijk met drie man voorop.De samenwerking liep vlotjes en we liepen al gauw uit op onze achtervolgers.Op dat moment geloofde ik al echt in een podiumplek.Zeker omdat we alle drie volle bak doorgaven.Een van de medevluchters is uiteindelijk ook de winnaar geworden van de wedstrijd in Retinne,die kerel reed zo ongelooflijk hard op het vlakke dat ik alle zeilen moest bijzetten om in zijn wiel te blijven.Dat maakte het dan ook lastiger om nog vlotjes over te nemen.
Toen ik even over mijn schouder keek zag ik plotseling de achtervolger weer opdoemen die onder leiding van wereldkampioen Simon Collard werden teruggebracht naar ons.Collard demarreerde vrijwel meteen op de klim en ik kon niet meer mee,de stoemper die bij mij in de kopgroep zat kon nog volgen en won Collard werd tweede.Ploegmaat Jonathan Henrion werd nog knpa 3de.Ik uiteindelijk twaalfde.Ik Reed nog een tijdje voor de groep uit nadat ik vanuit het achtervolgende groepje nog eens gas had gegeven om weg te rijden uit frustratie dat we waren ingelopen.Achteraf gedacht had ik beter wat moeten recupereren zodat ik niet in de allerlaatste helemaal plat was en ik iedereen moest laten gaan in de sprint.Sterk gereden alleen tactisch niet.Waarschijnlijk kwam het doordat ik een week niet had gekoerst en ik iets te gretig was.Volgende koers is de prestigieuze klimkoers in Flemalle op hemelvaartsdag.Die voor mij normaal altijd een beetje vroeg in het seizoen valt.Hopelijk was het een goed voorteken van Zondag dat de vorm komende is.We zien wel, laten de benen maar weer spreken!
Groeten Lars
Afgelopen Zondag ben ik ondanks het beestenweer naar de wedstrijd in Retinne gegaan.Het is een snel rondje met een klein venijnig klimmetje erin en een langs stuk vals plat waar geen herstel mogelijk is na het kuitenbijtertje dat we zeventien keer moesten beklimmen.
Zodra het startschot klonk ging het gas vol open.Tegenover vorig jaar verliep de wedstrijd dan ook helemaal anders het enige dat hetzelfde was dat ik de laatste drie ronden toch weer iets te ver naar de klote was.Vanaf ronde twee zag ik dat het peloton al uit elkaar aan het vallen was en trok ik zelf ten aanval.Dit zorgde voor een grote kopgroep van ongeveer vijftien a twintig man.We zaten toen al met drie man van onze ploeg voorop en Jonathan Henrion zou vanuit het peloton nog aansluiten door een jump een paar ronden later.
Het Tempo bleef hoog en al gauw zag ik dat het gevaar niet uit het peloton zou komen.Na een geplaatste demarrage van mijzelf reden we uiteindelijk met drie man voorop.De samenwerking liep vlotjes en we liepen al gauw uit op onze achtervolgers.Op dat moment geloofde ik al echt in een podiumplek.Zeker omdat we alle drie volle bak doorgaven.Een van de medevluchters is uiteindelijk ook de winnaar geworden van de wedstrijd in Retinne,die kerel reed zo ongelooflijk hard op het vlakke dat ik alle zeilen moest bijzetten om in zijn wiel te blijven.Dat maakte het dan ook lastiger om nog vlotjes over te nemen.
Toen ik even over mijn schouder keek zag ik plotseling de achtervolger weer opdoemen die onder leiding van wereldkampioen Simon Collard werden teruggebracht naar ons.Collard demarreerde vrijwel meteen op de klim en ik kon niet meer mee,de stoemper die bij mij in de kopgroep zat kon nog volgen en won Collard werd tweede.Ploegmaat Jonathan Henrion werd nog knpa 3de.Ik uiteindelijk twaalfde.Ik Reed nog een tijdje voor de groep uit nadat ik vanuit het achtervolgende groepje nog eens gas had gegeven om weg te rijden uit frustratie dat we waren ingelopen.Achteraf gedacht had ik beter wat moeten recupereren zodat ik niet in de allerlaatste helemaal plat was en ik iedereen moest laten gaan in de sprint.Sterk gereden alleen tactisch niet.Waarschijnlijk kwam het doordat ik een week niet had gekoerst en ik iets te gretig was.Volgende koers is de prestigieuze klimkoers in Flemalle op hemelvaartsdag.Die voor mij normaal altijd een beetje vroeg in het seizoen valt.Hopelijk was het een goed voorteken van Zondag dat de vorm komende is.We zien wel, laten de benen maar weer spreken!
Groeten Lars
maandag 23 april 2012
Tijdrit Rimburg en Rund Um Duren 2012.
Tot mijn genoegen worden er weer wat wedstrijden in Zuid Limburg georganiseerd,zoals de tijdrit van afgelopen Donderdag in Rimburg.Ikzelf reed mee bij de Amateurs A samen met Flip Gante.Andreas Plum die ook altijd van de partij is als er iets te racen is reed in de Masters categorie.
Het Parcours was erg verraderlijk,korte bochtjes putjes waar je even overheen moet wippen korte venijnige klimmetjes en open stukken waar je altijd wel een beetje wind hebt.
Andreas Startte voor mijn en werd bij de masters 4de en Flip werd 6de bij de Amateurs.Ikzelf wist de wedstrijd te winnen met een tijd van 9,19 minuten over 6 kilometer reed ik een gemiddelde boven de 39kmh per uur! Ik wist met ruime voorsprong op de concurrentie te winnen wat natuurlijk een morele opsteker was om zo vroeg in het seizoen al een overwinning te boeken.Zondag zou ik in Rund um Duren starten daar werd het weer een heel ander verhaal.
Rund um Duren 2012
Al een hele tijd wilde ik graag meedoen aan deze klassieker maar ik had nooit een ploeg waar ik mee kon starten.Dit jaar was dan eindelijk mijn kans maar ik kwam het s'ochtends al niet mijn bed uit dus een teken van vermoeidheid was wel duidelijk aanwezig.Maar toch zat ik vol motivatie en wilde ik graag een goede prestatie neerzetten.Jacob Langen zou de ploegleider worden voor die dag van de ploeg die bestond uit Jerome Demarteau,Gilles Stevens,Sven Henrion,Jonathan Henrion (die onlangs nog in Polleur won) en ik.
Wat vooral leuk was is dat we als profs werden voorgesteld op het podium tijdens de ploegenvoorstelling want als amateur heb ik dat maar een keer eerder meegemaakt en dat was in Frankrijk tijdens Ronde des 7 Vallees.
Een kwartier later waren we dan eindelijk vertrokken! De Neutralisatie was een bende iedereen wilde gauw van voren zitten omdat er aardig wat wind stond en dat dwong mij ook om constant mee te schuiven anders zat je snel weer achterin de bubs.Ik besloot een beetje tussen de ploegen van Piels en de Rijcke in te blijven en die mannen handhaafden zich dan ook steeds makkelijk voorin.Dit waren uiteindelijk wel de kerels die mij de das omdeden.Na de tweede klim 15% viel alles al aardig uit elkaar maar zolang het bergop ging hoefde ik geen vrees te hebben.
Eenmaal bovengekomen op de klim stond er een ongenadige wind en het team van Piels reed alles metteen op de kant wat er voor zorgde dat een groot deel van het peloton al na 15 km gezien was.Ik zat nog goed voorin maar voelde al de hele tijd dat alles me veel inspanning koste.Nadat we de eerste ronde voltooid hadden van 43 km kon ik nog bijhouden tot voorbij de helft van de tweede grote omloop en doen ging het lampje uit.Voor mij was grote de pech dat er zoveel wind stond en ik daardoor te snel in de koers op de rekker moest.Eerder liet ik me al tot drie keer tussen de auto's zakken omdat ik daar beter uit de wind zat dan in het peloton dat weigerde een voorbeeld te nemen aan de eerste tweed groep die netjes een waaier opzetten om snelheid te blijven ontwikkelen.
Ik zocht mijn eerder geloste ploegmaten op om nog een paar km bij te trainen.Jammer dat ik niet zo fit was die dag maar het is ook een beetje logisch na alle drukte op het werk en het daardoor weinig trainen.Hopelijk kan ik volgend jaar weer van start in Duren,Ik ben er iniedergeval nog niet helemaal klaar mee:)
Groeten Lars
maandag 9 april 2012
07-04-2012 Grace Hollogne
Voordeel van korte rondjes zoals zondag is dat het altijd wat leuke foto's oplevert zoals hierboven.Het parcours was maar 2.2 km lang en we stonden met 131 renners aan de start!Dit bleek al gauw gekkenwerk! Ik reed wel een aantal keer van voren mee en zat in twee kleine ontsnappingen,maar je moest al harder dan 55 in het uur rijden om vooruit te blijven.Not so easy :).Ik zat dan ook grotendeels achter in het peloton om wringen en duwen te vermijden omdat ik over twee weken present wil zijn in Rund Um Duren in Duitsland.Ik finishte als 80ste zondag maar het was een goede training met een gemiddelde van 43 per uur is er weer de nodige snelheid opgedaan voor komende koersen.Best geplaatste van onze ploeg was Gilles Stevens die knap 6de werd! Als ploeg waren we weer als een breed blok aanwezig iedereen zat wel eens in de aanval maar de meeste renners in ons team moeten maar wachten tot de selectievere parcoursen zich aandoen.
Groetren Lars
maandag 2 april 2012
Fully in Love:) (Olne Spa Olne 1 April 2012)
Eten omkleden en de fiets op naar Pap om daar weg te rijden om kwart op zes met gevoelsmatig min zes:).
Flip reed met ons mee en we zouden Ben Slenter en Kaj met idem achternaam treffen op de wedstrijd.Ook was Harry Rasing aanwezig die er weer eens strak opstond in onze teamkleding.
Om half negen luide het startschot en we reden weg met een snelheid dat meer weg had van een wegkoers.Maarja toen dacht ik dat kan ik ook tot een bepaalde moment want door de kou wilde ik niet te hard van start gaan en mezelf daarna opblazen.Zoals gepland hield ik mijn eigen tempo constant vast en dat liep lekker!
Waardoor het vooral zo lekker liep is dat ik de wedstrijd ben gereden op een Epic FSR, (Fully).Bergop super stijf en in de afdalingen werken de veringen lekker voor meer controle en snelheid.Zeker omdat ik niet de meest technische daler op de mtb ben geeft de Epic een heel vertouwd gevoel.Zo is er FULLY LOVE onstaan afgelopen zondag!
Nu weer even terug naar de wedstrijd.Toen we in Soiron een asfalt klim opreden heb ik in het laatste steile stuk van de klim de eerste -25 man laten wegrijden omdat ik voelde dat het tempo zo in het begin iets te hoog voor mij was.Na een aantal kilometer kwam Harry Rasing dan aansluiten is zo een beetje altijd hetzelfde scenario Harry komt aansluiten we rijden een stukkie samen en dan rijd hij door en zie ik hem nooit meer terug.Leuk voor mij was dat het deze keer eens andersom was.Op de klimmetjes reed ik altijd weg van het groepje waarbij ik zat en op de asfalt stukken kwamen ze dan weer aansluiten.Na de tweede keer de klim door het bos bij Pepinster gehad te hebben en de steile kant van de Drolenval was ik dan alleen on route.Uiteindelijk werd ik dan 15de in een wedstrijd van 75 km met bijna 2000 hoogtemeters 3uur en 14 minuten.
Ciao !
dinsdag 27 maart 2012
Moraal, (Soumage Team Henket Trek Challenge en Weert, Ijzeren man.
Na een goede en zonnige trainingsweek in Mallorca en een weekje klussen in ons nieuwe huis kwam de eerste grote afspraak van het seizoen.Team Henket Trek Challenge in Soumagne.Ondanks dat ik in de plaatselijke krant als favoriet van onze ploeg werd aangemerkt met werd het een grote deceptie:(
Na de start kreeg ik een mechanisch defect waarbij ik een toeschouwer moest vragen om een imbusleutel.Daarme verloor ik een minuut op het peloton en kon nooit meer aansluiten omdat er geen teamwagens meereden om achter te stayeren en de renners die afvielen uit het peloton waren tote hose dus daar was ook geen voordeel uit te halen helaas!Na vijftig van de zeventig kilometer in de achtervolging gaf ik er de brui aan.Ondanks de goede benen en het parcours dat voor mij op maat was gesneden werd het een vette baaldag.Toen moest ik wel in Weert gaan koersen om mijn moraal weer een beetje op te krikken.
Dat lukte dan ook afgelopen zondag ik reed de hele wedstrijd goed van voren en reed regelmatig in de aanval mee.Zeker toen er een groepje van drie plots wegreed en iedereen liet dat maar gebeuren! Helaas ben ik niet meer bij die drie gekomen. Maar toen eenmaal de laatste ronde inging heb ik me opgemaakt voor de sprint en voorgenomen geen enkel plekje op te geven bij de eerste tien.Ik zou en moest een uitslag rijden waarmee ik voor mezelf op huis aan kon. We draaide de laatste kilometers volle bak af en ik kwam als derde door de laatste bocht!Ik verloor nog drie plekken in de sprint maar werd uiteindelijk zesde in de peloton-sprint en 9de in de uitslag.En dat ook nog op een vlak parcours dat is normaal niet echt zo mijn ding.Ik werd al door Sander Jongkind van Maaslandster ,,Cavendisch" genoemd :) Dat is nog eens goed voor het moraal:)
dinsdag 28 februari 2012
We zijn weer vertrokken!!( Lens Saint Remy)
Afgelopen zondag ben ik weer begonnen aan hopelijk een succesvol seizoen. Nieuwe ploeg nieuwe kleding nieuwe fiets en vers moraal!Het parcours waar we afgelopen Zondag met een gemiddelde moyenne van 40 per uur over jakkerde was licht glooiend in de buurt van Warremme(België, weet alleen niet waarom ik dit steeds vermeld want kan beter zeggen wanneer ik eens in Nederland rijd :) ).Vooral leuk was om iedereen weer te kunnen zien op de koers en we stonden dan ook met een voltallige ploeg aan de start in Saint Remy.We konden al gauw de koers domineren en hadden een groepje met vier ploeggenoten voorop en ik droeg mijn steentje bij door steeds op het tweede wiel te rijden als er iemand naar toe wilde.Na een aantal ronden werd de kopgroep toch nog bijgehaald en besloot ik maar eens wat krachten te sparen voor een eigen actie iets later in de wedstrijd.Doordat er weinig wind stond was er niet weg te komen uit het peloton en werden alle gaatjes vlot gedicht daarom besloot ik me in de buik van het peloton te houden en af te wachten tot de laatste twee ronden.Toen reed er iemand tegen mijn achterderailleur en dat zorgde ervoor dat ik de wedstrijd moest uitrijden op een echt mannenverzet 52-11 haha.Jammer daaraan was is dat het na elke bocht teveel kracht kostte om de fiets op snelheid te brengen dus echt van voren meedoen lukte niet meer.In de laatste twee ronden probeerde ik nog voorin te blijven maar ik verloor na elke bocht plaatsen omdat ik steeds weer het verzet op gang moest brengen.In de sprint moest ik dan vanaf de vierde rij sprinten waar nogal veel gedrongen en getrokken werd,met over twee weken Mallorca in het achterhoofd kneep ik de remmen in en besloot geen risico te lopen om te vallen en finishte in het peloton.
We hadden zes man van onze ploeg in de top twintig met een van mijn ploeggenoten die nipt de sprint verloor en tweede werd!That's team effort!Nu nog de rest van het seizoen blijven scoren.
We hadden zes man van onze ploeg in de top twintig met een van mijn ploeggenoten die nipt de sprint verloor en tweede werd!That's team effort!Nu nog de rest van het seizoen blijven scoren.
maandag 23 januari 2012
verslag Reuver Mulleners Vastgoed Cup
De laatste wedstrijd van de wintercompetitie in Reuver.Vorig jaar werd deze wedstrijd helaas afgelast vanwege de sneeuw, maar dit jaar was alles prima te rijden.
Nadat Lars een mooie 4e plaats bij de crossers had veroverd, was het mijn beurt om te rijden.
Na een wat matige start kon ik mij handhaven op een 12e/13e plek. Ik had niet echt een supergevoel in de benen, maar ik weet dat ik even nodig heb om op stoom te komen.
Na een half uur wedstrijd kon ik plaatsen goed maken, ik lag op een 10e plek en achter mij werd het gat ook steeds groter. Met deze plek kon ik mijn 9e plaats in het klassement handhaven.
Met nog 1 ronde te gaan kwam er plots toch nog iemand aardig dichtbij maar ik kon hem net voorblijven.
Dus mijn laatste wedstrijd in de top 10. Meer zat er niet in.
Ik heb dit seizoen vrij constant gereden met 1 of 2 uitschieters naar boven en beneden.
Ik heb van Tomacycles weer de nodige support gekregen, waaronder een aantal wedstrijden op een 29er. Hiervoor dank.
gr Philipp
zondag 15 januari 2012
verslag Landgraaf Mullenersvastgoed Cup
Na 3 weken geen wedstrijd gehad te hebben mochten we vandaag in mijn hometown Landgraaf rijden.Deze week had ik de ronde al verkend en het zou een snelle ronde worden.
Voor mijn gevoel hadden ze toch meer gebruik mogen maken van de grasvelden bij start/finish om het zo ook voor het publiek iets aantrekkelijker te maken.
Maar goed, de start was snel om zo een goede positie te veroveren, inhalen is op dit rondje niet veel mogelijk.
Ik kwam de eerste ronde als 14 over de streep, ik had wel het gevoel dat ik goede benen had.
Ik probeerde steeds een hoog tempo te houden en dit lukte. Ik haalde steeds wat mannen in. Teamgenoot Harry Rasing reed steeds 100 meter voor me, af en toe kon ik er bijna bijkomen maar dit lukte net niet.
Ik eindigde op deze snelle omloop 11e.
Volgende week de laatste wedstrijd in Reuver.
Ik sta momenteel 9e in het klassement.(heb uiteraard 1 wedstrijd moeten missen, anders zou ik beter staan)
De rest van het seizoen ga ik enkele mtb marathons rijden en hier en daar nog xc wedstrijden, beginnend op 11 februari in Zolder.
Natuurlijk staat de voorbereiding voor de Alpe d'HuZes ook op het plan.
De sponsoring loopt, maar ik heb nog niet genoeg .....
Hier mijn link:
http://deelnemers.alpe-dhuzes.nl/acties/philippgante/philipp-gante
gr Philipp
Abonneren op:
Posts (Atom)
