Afgelopen zondag reed ik voor de 5de keer de wedstrijd in Gouvy, Lac de Cherapont.Ik denk wel de zwaarste omloop in de ecw competitie.Vijf keer een omloop van twintig kilometer met glooiende wegen en twee beklimmingen waarvan een twee kilometer lang is.
Pauline ging mee als morele support en die had ik ook wel nodig want tijdens de start regende het pijpenstelen.Afgelopen jaar werd ik derde in deze wedstrijd en ik wilde graag wel beter doen.Dit leek achteraf een beetje te hoog gegrepen.Vaak heeft deze wedstrijd vanwege de zwaarte wel een tactisch tintje.Veel renners durven niet meteen voluit omdat er nog zoveel beklimmingen volgen op de te rijden 80km.Ik was anders van plan en had een sterke bondgenoot die hetzelfde dacht.Op de eerste doorkomst van de lange klim ging ik voor het peloton uit rijden om een aanval uit te lokken en die kwam we raakte gauw met een groepje voorop doordat ik bovenop de klim gauw hulp kreeg van de regerend wereldkampioen Simon Collard.Hij wilde ook niet wachten op eventuele aanvallen en we reden meteen strak door wat al voor een shifting zorgde.Er zaten nog een aantal renners net op het goed moment voorop en die sloten gauw aan zodat we met een kopgroep van tien waren.Jammer genoeg reed Collard lek na 20 kilometer en kon niet meer terug keren.Dit zorgde in eerste instantie voor een mindere samenwerking maar gelukkig schoot alles gauw weer in gang.
toen we de laatste ronde ingingen probeerde ik het niet direct op een sprint aan te laten komen en reed meerdere malen weg maar mijn medevluchters reden nooit echt door of konden het tempo niet vasthouden om voorop te blijven.Op de laatste beklimming probeerde ik nog wat extra balast te lossen maar niemand reageerde want de groep had blijkbaar geen interesse en wilde bij elkaar blijven.Dus boven op de klim werd het treintje weer gevormd en reden we door naar de finish.Plots kwam ploegmaat Kristof Wielfaert aansluiten vanuit de achtergrond reed hij het gaat dicht naar onze kopgroep sterk staaltje fietsen was dat! Hij vroeg aan mij wat ik wilde en of ik nog fris was waarop ik antwoorde dat ik op de sprint zou proberen het beste eruit te halen en als hij kon de koers maar moest winnen.Dat flikte die ook nog ! Hij reed weg op twee kilometer van de finish en wist zo te winnen ! fantastisch wat een prestatie!Ikzelf sprintte naar een vijfde plek.Ik was toch content vroeg in de aanval en een top vijf resultaat de vorm komt langzaam terug.Voor de Ronde van Ransdaal en de Ronde van Luik hoop ik dan echt weer top te zijn. We zullen zien hopelijk is het dan eindelijk eens zo warm dat de mussen van het dak vallen.... dat is meer mijn weer!
Groeten Lars
Geen opmerkingen:
Een reactie posten