De wedstrijd heeft een aardige uitwerking op mijn lichaam gehad met een week flinke verkoudheid en griep/buikgriep als gevolg.Vandaag heb ik dan ook weer een lekker trainingkske kunnen rijden en voelde weer de macht langzaam in de benen terugkomen.Overmorgen rijd ik de Tijdrit op de Fromberg en hoop dan toch wel weer volledig hersteld te zijn,zeker omdat ik nog steeds leider in het klassement ben van de Tijdritecompetitie bij de Amateurs.
Maar toch nog even terug naar de Gaumaise waar ik met gemengde voornemens aan de start stond.Ik wilde hier graag vlammen en dat al meteen op de tijdrit zoals ik voorgaande jaren al eerder deed.Dat lukte niet helemaal doordat ik erg vroeg stond ingedeeld op de startlijst arriveerde ik net een uurtje van tevoren aan de start.Ik verwachte dat de startijden zouden volgen zoals het vorige jaar het behaalde resultaat was en toen was ik 11de in het eindklassement dus zou ik laat starten.Jammer dan ! Dus hals over kop inrijden en om kwart voor zeven startte ik.Al gauw merkte ik dat de voorbereiding niet top was maar ik voelde ondanks alles goede benen en zetten toch nog een snelle tijd neer.Achteraf bleek ik de 37e tijd van bijna tweehonderd te hebben en gaf maar 40 seconden toe op de winnaar die een ongelooflijke moyenne van 48kmh per uur fietste!Mijn conclusie slechte voorbereiding maar het niveau bleek ook een stuk hoger dit jaar omdat de eerste vijftig van het peloton allemaal maar op luttele seconden van elkaar verwijderd zaten na de tijdrit.Onze gehele ploeg reed nagenoeg dezelfde tijd.Op een na, Richard Engelbert die reed knap een derde plek en werd automatisch de kopman voor de Ronde Gaumaise.
Op Zaterdag reden we vooral een regenachtige etappe het regende van begin tot einde.Ik was die dag nog niet echt bezig met het klassement van Richard en ik wilde mezelf vooral goed handhaven in het peloton om een korte uitslag te rijden of misschien in een ontsnapping mee te zitten.Al gauw merkte ik dat de benen niet top waren maar ik zat nog voorin de koers en dat was een goed gevoel.
De laatste plaatselijke omloop vroeg Gilles aan mij of ik Kristof aan de bergpunten wilde helpen want hij en de andere konden niet meer en ik dan toch het hards bergop kon knechten.Ik wrong me gauw naar de voorste gelederen door de modder en het gras omdat de aanloop naar de klim maar een hele smalle weg was.Voorin aangekomen dreef ik het tempo op met Kristof in mijn wiel.Toen Bas Raas wegreed pareerde ik hem op volle snelheid en Kristof schoot uit mijn wiel en pakte de laatste punten die hem nog zekerder van de Bergtrui maakten!Die laatste omloop werd een hel voor mijn want de inspanning voelde ik pas echt toen we de grote weg opdraaiden en we vol op een lint gingen door de hoge snelheid.Gauw kon ik weer voorin aansluiten en trok Richard Engelbert in mijn wiel mee naar de voorste gelederen.Meteen reed ik naar de kop om daar het tempo hoog te houden om verdere ontsnappingen te voorkomen tot aan de laatste beklimming. De laatste beklimming kwam ik nog goed op maar het valsplat naar de finish werd er teveel aan.ik finishte als laatste van onze groep maar toen ik achter me keek dacht ik nog waar is de rest gebleven.We finishte met 27 man door het bare weer werden andere renners op serieuze minuten gereden.Oef!Toch niet zo slecht gereden zat er toch weer bij:)
Dag drie. Zondag, Vanavond zou ik weer bij mijn lief op de bank zitten.Het was gelukkig wel droog en het zonnetje scheen ook nog, wat wilt een renner nog meer.Ik zou deze dag alleen maar werken voor de ploeg het werd een zwaar parcours met vele hoogtemeters en Richard stond nog steeds virtueel op een derde plaats en Kristof zou als we alles goed deden de bergtrui mee naar huis nemen.
In het begin liet ik een gat vallen voor ploegmaat Gilles Stevens die met een kopgroep van 8 wegreed om de eerste bergpunten in te pikken zodat Kristof langer kon schuilen in het peloton.Het peloton kwam te snel terug om het plan van Gilles tot een goed einde te laten brengen maar het zorgde er wel voor dat ik de twee mannen goed voorin kon houden en dat het initiatief niet bij onze ploeg lag om te rijden.
Bij de eerste beklimming pakte Kristof de Bergpunten doordat hij steeds aanviel en ik constant op het derde of tweede wiel zat om een gat te laten vallen.Dit deden we bij alle twee de bergsprints en dat pakte steeds perfect uit.Ook zorgde ik dat ik het tempo zo opvoerde aan het begin van de klim dat er renners niet weg konden rijden van ons en Kristof zich perfect kon torpederen voor de laatste meters.
In de plaatselijke ronde zat ik wat van achteren en daar zag ik ineens Richard ook zitten eenmaal bovenop de klim reed ik hem helemaal naar voren langs een lang lint van renners tegen de wind in met een snelheid van zeker 60 per uur! De weg liep een beetje af maar de wind stond wel van links tegen dus ik moest stevig op de pedalen.eenmaal Richard van voren gebracht reed ik weg uit het peloton en kwam met twee anderen voorop.Dit was omdat ik bang was door mijn inspanning het tempo op de volgende klim niet meer bij te kunnen benen en zo had ik dan wat tijd om te herstellen voordat ze me voorbij stoven.Langs de kant stond de man die ons in het hotel Couer de La Cuisine het beste eten ooit had voorgeschoteld te kijken met zijn kinderen en ik had nog even de tijd om wat vriendelijke worden te roepen en dat werd door hem beantwoord met Bon Chance! Allez!
een paar kilometer verder zat ik weer in het peloton en we reden alweer die verduvelde glooiende weg op die constant op en af liep op 52-15 omhoog en 52-11 omlaag.Ik moest even op adem komen nadat Kristof mij mee naar voren trok om weer gas te kunnen geven voor mijn ploegmaats.Toen er een groep van vijf favorieten wegreed zat onze man er niet bij en dat betekende voor mij weer vol aan de bak.Ik reed vier kilometer top-speed aan kop van het peloton om die mannen terug te halen.Het kwam uit mijn tenen maar we kwamen erbij meteen ging de meute breed over de weg en ik zorgde dat Richard voorin zat voor de laatste beklimming toen was bij mij de pijp leeg ik bolde als laatste over de streep van de vijftig man die nog over waren maar ik had een goed gevoel.Goed gewerkt met resultaat dat we het ploegenklassement wonnen en de bergtrui met Kristof Wielfaert en de derde plek in het eindklassement voor Richard Engelbert.
Ik zelf kreeg veel lof van mijn ploegmaats.hopelijk ben ik de volgende keer diegene die voor het klassement kan gaan anders knechten we gewoon weer:)
Groeten Lars
Geen opmerkingen:
Een reactie posten