Na een week weer hard werken in de zaak en de nodige trainingsuurtjes ben ik zaterdagavond hals over kop naar het Saarland in Duitsland gereden! Samen met Fabian, Harry en Kay. Toen we op de campingplaats aankwamen was het al 22:00 uur en onder luid kabaal en gelach hebben we nog even de boel op stelten gezet!
Kay en ik hadden natuurlijk weer eens honger en hadden allebei een huge pizza gehaald bij de plaatselijke italiaan. Al gauw konden we Harry en Fabian ook verleiden om een stukje te nemen anders was dat ding echt niet te verorberen!!
Al vroeg in de ochtend werd ik wakker en zag op mijn horloge dat het pas 4:50 was. Beetje vroeg om op te staan dus besloot nog een anderhalf uurtje te blijven liggen. Eenmaal opgestaan wilde ik koffie en Ben (vader van Kay) had ons een bidon koffie concentraat meegegeven en Kay had zijn benzine brander bij zich om het water daarvoor op te warmen.Toen werd het pas echt leuk want zodra we de vlam in dat ding hadden maakte dat een geluid alsof er een straaljager opsteeg!! Al gauw hoorde we Fabian schelden vanuit zijn tent en uiteindelijk zijn Fabian en Harry ook maar van alle ellende opgestaan.
De start was om half tien en toen we eenmaal van start gingen was het tempo goed te volgen. Ik had als tactiek om zo lang mogelijk mee vooraan te rijden en me dan moedwillig te laten lossen om mijn eigen tempo te rijden. De marathon was immers 103 km lang en met 2780 hoogtemeters!
Al gauw reden we met vijftien man vooruit en op de eerste beklimming ben ik mijn eigen tempo gaan rijden en kwam erachter dat er toch wat teveel lucht in mijn banden zat want mijn achterwiel slipte constant door. Na wat lucht eruit gelaten te hebben vervolgde ik mijn weg. In de eerste technische zone aangekomen reed ik mijn voorband van de velg tegen een steen aan en stond ik weer stil, met een co2 patroon kon ik de band snel weer oppompen en verder rijden.
De hele eerste 45 km reed ik helemaal alleen en toen er iemand van achter uit kwam reed ik samen met hem verder alleen op de technische stukken en afdalingen liet hij mij voorgaan want sturen kon die kerel nou echt niet.Steeds na zo een stuk wachte ik op hem en hij reed dan weer volle bak op het vlakke en bergop.Vanaf het begin had ik al wat last van mijn maag en na een reep en een gel genuttigd te hebben werd het alleen nog maar erger! Omdat de voeding bij mij tot twee keer toe omhoog kwam probeerde ik dan maar constant te drinken zodat ik niet ook nog kramp zou gaan krijgen. met nog 45 kilometer te gaan besloot ik mijn wedstrijdambities te laten varen en op een aangenaam tempo naar de finish te rijden.Op dat moment had ik alle tijd om eens van de omgeving te genieten en de mooie dalen te zien waardoor de Mosel zich heen kronkelt.Op de technisch stukken gaf ik wel weer vol gas en loofde ik de organisatie in gedachten voor het mooie MTB parcours! De trails waren super met korte bochten en steile afdalingen!
Eenmaal aangekomen bij de finish stonden Peter en Harry al te wachten en Kay kwam terug van het uit fietsen met een met zout uitgeslagen gezicht.Hij vertelde dat hij 10e was geworden en 60 km met kramp had gereden ! Harry had ook super gereden en had mij eerder in het parcours nog ingehaald. Ikzelf legde al uit aan de mannen dat ik misselijk was geworden en rustig aan had gedaan toen bleek dat ik 23e algemeen was en 11e in mijn categorie! Dat had ik echt niet verwacht met rustig aan doen. Voor Fabian liep het iets minder hij viel en had een paar lelijke schaafwonden op zijn been en heup hij voelde zich tijdens de race al niet te best dus de valpartij was dodelijk voor zijn moraal! Volgende keer beter!
Groeten Lars
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten