verslag Nederweert-Eind Mulleners vastgoed cup

Vandaag de grote dag.
Ik mocht op een 29er testbike de wedstrijd gaan rijden. Na één keer getest te hebben wist ik het wel, de ideale fiets voor de wedstrijd.
De weersverwachtingen waren niet al te best, maar met die 29er heb je toch meer grip, zelfs met zomerbanden.
Voor de zekerheid toch mijn 26er fiets meegenomen.
De start was weer geweldig, iedereen was nog aan het kletsen toen er iemand van de jury op zijn fluitje blies, zonder waarschuwing.
Ik merkte dat ik iets meer moeite had om weg te komen, maar ik kon in het zandgedeelte goed fietsen met die grote wielen dus haalde ik er een paar in.
De eerste ronde kwam ik als 11e door.
Het ging mij iets te langzaam in dit groepje, dus demarreerde ik op een goed lopend stuk vlak voordat wij het bos in moesten.
Dit ging goed en het groepje was gezien.
Voor mij reed de volgende renner die ik wilde inhalen. Na een aantal ronden samen gefietst te hebben, reed ik hem op hetzelfde stuk als eerst voorbij om hem daarna flink achter mij te laten.
Ik lag op een 9e plek. Voor mij was een te groot gat om nog iemand in te halen, achter mij kwam ook niemand meer.
Tevreden over de fiets en mezelf kon ik weer naar huis te rijden(met de auto).
Even een aantal voordelen van de 29er:
- goede grip
- rolt fantastisch over slecht lopende stukken(kuilen, hobbels)
- stuurgedrag is niet veel anders dan een 26er(vind ik)
- comfortabel

Ik ben overtuigd van deze voordelen en hoop dat ik nog eens deze fiets kan lenen voor een wedstrijd.
Volgende week naar Horst.

Groetjes Philipp

Baarlo Mulleners vastgoedcup.

ondanks een rit van een uur heen een uurtje wedstrijd en een uur terug naar huis rijden ben ik toch naar Baarlo afgereisd om een inspannend Mtb wedstrijdje te rijden!
Zoals altijd was ik weer wat aan de late kant door een omleiding voor Baarlo en nadat ik nog even het parcours was gaan verkennen kwam ik op de laatste seconde aan op de start. Na de start waar ik achteraan moest starten merkte ik al gauw dat mijn banden te smal waren voor het mulle zand en in de bochten was het dan ook lastig om mijn fiets onder mijn kont te houden ! Inhalen was een hele opgaaf omdat er maar heel weinig paden breder dan een halve meter waren en dus niet in te halen was zonder anderen aan de kant et duwen. Als klapper viel mijn ketting tussen het frame en cranck in en raakte ik mijn gewonnen plaatsen weer gauw kwijt.
Nadat ik weer op mijn fiets zat haalde ik diegene die langsgekomen waren weer in maar kon niet meer aansluiten bij het middenveld en besloot dan maar een intensieve training van te maken voor de Bart Brentjens Challenge komende zondag tevens het einde van mijn wedstrijdseizoen.
Ik finishte 19de achter Philipp die 18de werd . Alleen ik werd wel op een Ronde Gezet door Leon Crienen dus ik mocht gelukkig een ronde eerder afstappen!
Baarlo was een mooi rondje maar niet echt mijn ding de korte hellingen en het intervallen zal ik nooit echt onder de knie krijgen maar ik heb me wel weer vermaakt! Volgende week de laatste wedstrijd en dan begint een korte rustperiode om weer aan het nieuwe seizoen te gaan beginnen !

Groeten Lars

(Verviers) La Christoff Brandt Cyclo

Via een paar jongens die ik ken van de Belgische wedstrijden werd ik geattendeerd op bovenstaande wedstrijd van 130 km. Met de cote de Veqee en La Redoute als scherprechter , nog maar te zwijgen over alle andere beklimmingen op het parcours allemaal rond 2 a 3 kilometer lang!

Bij de start was het ijskoud en vandaag zou ik de eerste keer in het shirt van Engelbert Cycling team starten op uitnodiging van Gilles Stevens die de klassement leider was in de competitie waarin ook deze wedstrijd een onderdeel van was.
Eenmaal onderweg reden we na vijf kilometer al de eerste klim op naar Banneux een lange klim met een tempo van 24 per uur op de teller. Al snel zat ik voorin en ondanks dat ik net van vakantie terug kwam ging het best aardig. Maar vlak achter Banneux een massale valpartij en zo een beetje onze hele ploeg op de grond behalve ik en Christoff Wielfraet die een super vijfde plek wist te behalen. Ik zat net achter de grote groep die viel en zag zeker veertig man op een hoop liggen onder andere Gilles en ik besloot op hem te wachten en hem terug naar voren te brengen omdat ik dacht dat hij een betere kans had op een goede uitslag.
Na volle bak te gaan rijden met nog twee ploegmakkers wist ik Gilles af te zetten in de derde groep. Helaas had de groep voor ons al 2:40 minuut op ons en de kop was al lang gevlogen! Nadeel was ook dat de renners in onze groep na de dolle jacht allemaal uitgeteld waren na 70 kilometer in 1:50 minuten met drie zware beklimmingen! De groep viel stil na de Veqee en voor La Redoute werd er al geen koers meer gemaakt. Ik besloot tot La Redoute te wachten om dan aan te vallen van onder aan de klim reed ik weg en sloeg meteen een groot gat helaas niemand in mijn wiel. Zo reed ik meer dan 15 km alleen op kop maar wel nog om bij de eerste twintig te eindigen. Drie man sloten nog aan , Gilles en nog een ploegmaat en een renner van een andere ploeg met het pelotonnetje op onze hielen! Na 120 kilometer ging ik helemaal kapot en werd ik en Gilles ingelopen. Op de klim van Soiron loste Gilles definitief en ik hoorde iemand langs de kant zeggen dat ik op de 48e plek reed dus mijn uitslag was toch al niet zo flamboyant meer dus ik besloot te wachten op Gilles om samen naar de finish te rijden.

Ik finishte na 130 km en bijna 2000 hoogtemeters op 3:54 uur als 49ste jammer als uitslag maar een super gevoel om na de vakantie zonder enige duurtraining nog op La Redoute van de bende weg te rijden! Jammer dat het parcours net 10 Kilometer te lang was .
Volgend jaar beter voorbereid en dan ga ik zeker voor een top tien klassering!

Gr Lars

Bijna Vakantie!

Na weer een succesvol weekendje Mtben in Landgraaf waar ik 7de werd bij de Amateurs wilde ik graag nog ff de mensen bedanken die mij die verrekte berg opgejuicht hebben! Dankjewel!

Vanaf zaterdag heb ik twee weekjes vakantie en die ga ik lekker indelen met relaxen , geen koers wel fietsen natuurlijk!

Na mijn korte rustpauze ga ik weer aan de slag met wedstrijden op de weg en me voorbereiden op de Bart Brentjens Challenge die tevens ook Nederlands kampioenschap marathon is dit jaar. Dus nu neem ik ff kort afscheid van jullie en tot gauw !

Groeten Lars

Vaux sur sure (Bastongne)

Ondanks het slechte weer was ik vastberaden om te gaan koersen . Na ongeveer een 1:45 minuten rijden kwam ik aan op het parcours en zag dat de plaatselijke bakker nog geopend was. Na me te hebben ingeschreven ben ik daar wat Croissants voor het maandagochtend ontbijt gaan halen en een overheerlijk bruinbrood.

Het parcours was ongeveer tien kilometer lang en na een verkenning van de ronde merkte ik dat er de eerste helft bijna onafgebroken bergop liep. Niet echt zwaar klimmen maar toch iets meer dan valsplat. Wat me vooral opviel was de harde wind die van de linkerflank blies. Na het stuk bergop liep de weg voornamelijk valsplat naar beneden en vlak voor de finish iets meer bergaf . Perfect voor een ontsnapping!

Zo gebeurde het dan ook. In de eerste ronde waren er constant uitvallen maar geen serieuze samenwerking. Nadat we de tweede keer de klimmende weg omhoog reden kwamen we los met een klein groepje maar algauw kwam het peloton weer aansluiten. Toen merkte ik dat de meeste toch op hun tweede adem zaten en trok ik stevig door waardoor we echt op voorsprong kwamen met een man of tien. Daarvan vielen er twee af en zo zat ik weer eens op kop vrij vroeg in de wedstrijd en verliep mijn plan zoals ik dat had uitgedacht tijdens de verkenning. De kopgroep bleef de hele weg bij elkaar op uitzondering van een enkele stoutmoedige renner die probeerde alleen voorop te geraken tegen de wind in, not done dus!!
De sprint met acht zou bepalen wie er ging winnen en ik had me in het laatste wiel weten te nestelen door te bluffen dat ik niet beter meer kon. Ik zou de aanval inzetten voor de laatste bocht zodat ik misschien een paar plaatsen zou verliezen maar toch nog top vijf zou kunnen halen. Mijn aanval werd totaal niet verwacht en ik had een kleine voorsprong maar voordat ik de streep zag kwam de eerste al langszij en de tweede sneed me gewoon af en zetten me tegen te stoeprand aan. Daardoor verloor ik al mijn snelheid en moest ik me weer helemaal op gang trekken, daardoor werd ik met mijn achtste plek laatste van de groep. Jammer maar toch tevreden dat ik weer mijn vorm kon bevestigen ! Wat de manoeuvre van de andere renner betreft kan ik alleen maar zeggen dat het een kwestie van reglementair sprinten was en schakelde deze gast op slimme wijze gewoon zijn concurrentie uit. Volgende keer is het mijn beurt! :)

Groeten Lars

lonesome cowboy. (Ronde van Ransdaal)

Nadat afgelopen vrijdag en zaterdag dagen erg verkouden was en spierpijn voelde bij elke stap, had ik mezelf al afgeschreven voor de wedstrijd in Ransdaal!
Toen ik gisteren opstond en nog steeds verkouden was had ik al niet echt meer zin om te starten. Maar omdat het hier om een thuiswedstrijd ging en die zijn er nooit voor amateurs A waar er een beetje geklommen moet worden!Raapte ik me toch bij elkaar om de organisatie een hart onder de riem te steken. Niet zozeer met dat ik aan de start stond maar dat ik er trots op ben dat de organisatie van Ransdaal het mogelijk maakt voor amateurs om in deze koers te starten! Bedankt!

Eenmaal op de fiets richting Ransdaal voelde mijn benen niet zo slecht als ik had verwacht maar ik durfde nog niet aan een goede uitslag te denken.Toen ik me had ingeschreven en ik me naar het parcours begaf hoorde ik van iedereen waar ik een babbeltje mee maakte dat ik vandaag zou gaan winnen en toch wel de gedoodverfde favoriet was voor dit parcours. Ik dacht waar hebben die mensen het toch over?
Eenmaal in koers werden de voorspellingen toch waarheid ! Ik reed vijf ronden in het peloton mee toen ik eens probeerde een ontsnapping uit te lokken en kwam alleen op kop te zitten. Zelfs toen ik nog bewust twee ronden een beetje kalm aan deed om misschien nog een of twee man mee te krijgen voorin kwam er nog steeds geen reactie. Toen besloot ik het gas erop te leggen en bleef ik de hele wedstrijd vooruit in mijn uppie ! Ik werd geweldig aangemoedigd door de mensen langs de kant en mijn honger om te winnen werd steeds meer gevoed doordat Tom Boveree mij de tijden doorgaf die ik voor lag op de rest. ik liep alleen maar uit en in de laatse twee ronden bleef ik gas geven om met een minuut voorsprong op de peloton te finishen!

De laatste rechte lijn was als op tv,aankomen en ontvangen worden als een held. dat is me nog eens wat ! Hopelijk volgend weekend weer haha!
De foto's zijn gemaakt door mijn trainingsmaat Tombola Boveree! Bedankt Tom

Gouvy lac de Cherapont (Bastongne)

Lac de Cherapont is naar mijn mening de mooiste koers van het seizoen in de Belgische amateur competitie! Ondanks dat ik met deze wedstrijd een haat liefde verhouding heb is de liefde meer de overhand gaan krijgen na gisteren! Mijn derde plek gisteren is daar natuurlijk de reden van want zeg nou zelf als het goed gaat op de fiets is alles leuk en dan wordt het afzien ook wat dragelijker.

Het Parcours is een echt iets voor klimmers met twee beklimmingen van bijna 1 kilometer en de tweede van ongeveer 2 kilometer moet je toch al over de betere klimcapaciteit beschikken.De stroken tussen de beklimmingen zijn geen meter vlak en het regende de hele middag ook nog dus dat maakte de koers nog selectiever! Enige minpunt van het parcours is dat de finish vlak na een afdaling ligt en dat nekte me helaas omdat ik het niet echt van mijn sprint moet hebben en mijn twee medevluchters voor moest laten gaan.

Toen we eenmaal het startsein kregen ging het peloton de eerste beklimming rap in en ik merkte dat mijn benen al uitzonderlijk goed aanvoelden. Na de afdaling in te zijn gegaan met 68 per uur kwamen we in het dal uit waar we dan later de langste beklimming zouden aansnijden en daar plaatste ik mijn eerste demarrage. Ik wilde in de beklimming altijd mijn eigen tempo kunnen rijden zodat ik niet hoefde te reageren op tempo versnellingen en de rest daardoor gedwongen was om eerst op mijn wiel te komen. Al gauw sloten wat renners aan en ik keek achterom en zag al een hele bende lossen in de eerste doorkomst.Er vormde zich weer een grote groep en ik hield me schuil voor weer het eerste klimmetje op te vliegen dat ging perfect en ik las op mijn nieuwe Garmin edge 500 teller dat ik aan 25 per uur bergop reed. In de afdaling trok ik door in de hoop zo een kopgroepje te organiseren maar een kilometer later werd de wedstrijd stilgelegd omdat de voorrij auto een verkeerde weg was ingeslagen. Ik baalde stevig maar toen we eenmaal vertrokken wisten we ons weer met vier man los te maken van de al uitgedunde groep.
Na de vierde doorkomst reden er twee man weg toen ik nog in de groep zat en ik probeerde in een ruk het gaatje dicht te rijden maar dat lukte niet, na de afdaling was ik er nog niet bij en ik wist zeker dat ik alleen ook niet bij die twee zou geraken. Als geroepen kwamen dan ook de zes achtervolgers waardoor ik me liet inlopen. Het tempo bleef strak en ik hoopte dat we een beetje op de koplopers in zouden lopen en ja hoor onder aan de beklimming zag ik ze rijden.Dan nu maar eens proberen een Gilbertje op te voeren en boven aan de klim sloot ik aan bij de twee en de zes waarbij ik in de groep zat kon ik al niet meer zien boven aan de beklimming.
We reden met drie man vooruit en er kwam nog een vierde aansluiten en eentje van de eerdere vluchters moest helaas voor hem lossen. In de laatste omloop bleven we bij elkaar en ik pareerde nog een aanval en maakte hem duidelijk dat we beter nog even samen konden werken omdat het nog zeker tien kilometer naar de finish was. De hele tijd probeerde ik wel het tempo omhoog te schroeven op de stukjes valsplat en trok ik steeds wat harder door als ik op kop moest komen om de twee metgezellen zo veel mogelijk af te matten omdat ik wist dat ik de zwakste sprinter ben.
Met nog 3 kilometer te gaan begon het steekspel en kon ik makkelijk in de wielen blijven maar na mijn aanval pakte ze me in de afdaling terug en kon ik niet meer van kop af ! Op de meet werd ik geklopt door de twee die allebei een super tegenstander bleken en dat geeft ook een hoop voldoening!

Hopelijk gaan ik mijn vormpeil vasthouden en kan ik volgende week schrijven over mijn eerste overwinning :)!

Groeten Lars